تاثیر چالش های روابط خارجی ایران و امارات عربی متحده بر امنیت مرزهای ایران در حوزه خلیج فارس

هدف این پژوهش پاسخ به این پرسش مهم است که اصلی ترین چالش ها در روابط خارجی ایران و امارات عربی متحده در دوره پسابرجام چه بوده است؟ و این چالش ها چه تاثیری بر امنیت مرزی و تمامیت ارضی ایران در حوزه خلیج فارس دارد؟

روش پژوهش:

 پژوهش حاضر با دارا بودن رویکردی توصیفی به موضوع و با شیوه گردآوری کتابخانه ای-اسنادی اطلاعات دارای روش پژوهش کیفی می باشد.

یافته های پژوهش حاکی از آن است که با وجود شروع مذاکرات و روابط دوستانه فی مابین ایران و کشورهای عرب منطقه خلیج فارس و تلاش در جهت ترمیم روابط میان ایران و کشورهای این منطقه، علی الخصوص امارات، مسئله جزایر سه گانه، تحریم های اقتصادی ایالات متحده آمریکا علیه جمهوری اسلامی ایران، وقوع جنگ یمن، بحران سوریه، روابط رسمی امارات با رژیم صهیونیستی تاثیر به سزایی در ایجاد چالش در روابط دو کشور داشته به گونه ای که با وجود تلاش ایران در جهت اعتمادسازی و بهبود روابط خود با کشورهای عربی، با اقدامات تفرقه افکنانه رژیم صهیونیستی و ایالات متحده آمریکا این روابط به سوی واگرائی حرکت نموده است به نحوی که عوامل سیاسی-امنیتی با مطرح شدن حاکمیت بر جزایر سه گانه ایرانی (ابوموسی، تنب بزرگ و تنب کوچک) از سوی امارات و حمایت قدرت های بزرگ از جمله آمریکا از آن و حمایت اخیر روسیه از بیانیه شورای همکاری خلیج فارس در تیر 1402 که امارات را حاکم برحق این جزایر معرفی می نمود به عنوان مهم ترین چالش ها در روابط خارجی ایران و امارات در دوره پسابرجام بوده است.

بر اساس یافته ها؛ این پژوهش به این نتیجه می رسد که عوامل سیاسی-امنیتی همواره تهدیدی جدی بر تمامیت ارضی ایران است و این عوامل زمینه ای برای بروز ناامنی و تنش مرزی نه تنها در منطقه خلیج فارس خواهد گردید بلکه باعث طرح ادعاهایی توسط سایر کشورهای این منطقه نسبت به جزایر ایرانی و سایر مناطق حساس مرزی از سوی کشورهای هم جوار با ایران نیز خواهد شد که این امر ضرورت حفظ امنیت پایدار مرزی ایران با تقویت و پرورش نیروهای کارآمد ارکانی مثل نیروهای مرزبانی ناجا در مناطق حساس مرزی ایران را به عنوان نمونه ای یادآور می گردد.