پیش بینی مصرف مواد در نوجوانان دیابتی: نقش افسردگی و استرس با میانجیگری روابط خانوادگی

دیابت از شایع ترین بیماری های مزمن در کودکان و نوجوانان است. پژوهش با هدف بررسی نقش افسردگی و استرس با میانجی روابط خانوادگی در مصرف مواد نوجوانان دیابتی انجام شد.

 روش پژوهش:

 این مطالعه همبستگی از نوع معادلات ساختاری بود. جامعه پژوهش نوجوانان دیابتی عضو انجمن دیابت شهر ارومیه و مراجعه کننده به پزشکان متخصص دیابت و بیمارستان امام خمینی (ره) شهر ارومیه در سال 1398 بودند که 206 نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش مقیاس غربالگری مصرف مواد- نسخه نوجوانان و پرسشنامه های افسردگی، استرس و روابط خانوادگی بودند. داده ها با روش های ضرایب همبستگی پیرسون و مدل یابی معادلات ساختاری تحلیل شدند.

یافته ها نشان داد که مدل پژوهش حاضر بر اساس شاخص های برازش مدل مانند CFI با مقدار 97/0 و GFI با مقدار 0/94 برازش مناسبی داشت. همچنین، اثرهای مستقیم افسردگی  (0/001, P<0/33-=β) و استرس (0/001, P<0/51-=β) بر روابط خانوادگی و روابط خانوادگی (0/008, P<0/25-=β) بر مصرف مواد معنادار بود، اما اثرهای مستقیم افسردگی (0/37, P=0/02=β) و استرس (0/64, P=0/04=β) بر مصرف مواد معنادار نبود. علاوه بر آن، اثرهای غیرمستقیم افسردگی (0/007, P=0/17=β) و استرس (0/006, P=0/26=β) با میانجی روابط خانوادگی بر مصرف مواد معنادار بود.

افسردگی و استرس از طریق کاهش روابط خانوادگی می توانند باعث افزایش سوءمصرف مواد در نوجوانان دیابتی شوند.