پیش بینی پایبندی مذهبی بر اساس منبع کنترل و سبک دلبستگی در دانشجویان دختر

هدف از این پژوهش پیش بینی پایبندی مذهبی بر اساس منبع کنترل و سبک های دلبستگی در دانشجویان دختر می باشد. در این پژوهش توصیفی-همبستگی، 318 دانشجو (شامل 287 نفر مجرد و 31 نفر متاهل) با دامنه سنی 18 تا 45 سال به روش در دسترس انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از مقیاس های پایبندی مذهبی بر اساس گزاره های قرآن و نهج البلاغه (جان بزرگی، 1388)، دلبستگی بزرگسال (بشارت، 1392، 2011) و منبع کنترل درونی-بیرونی راتر (1966) استفاده شد. برای بررسی رابطه ساده بین متغیرها از ضریب همبستگی پیرسون و برای بررسی رابطه چندگانه بین متغیرها از تحلیل رگرسیون چندگانه به روش همزمان استفاده شد. نتایج پژوهش نشان می دهد که رابطه بین سبک دلبستگی ایمن با پایبندی مذهبی مثبت و معنادار و رابطه بین سبک دلبستگی اجتنابی و دوسوگرا با پایبندی مذهبی منفی و معنادار می باشد. همچنین رابطه بین منبع کنترل با پایبندی دینی مثبت و معنادار است (01/0≥p). بنابراین می توان نتیجه گرفت برای افزایش پایبندی مذهبی دانشجویان باید سبک دلبستگی آنها در جهت دلبستگی ایمن و منبع کنترل آنها تبدیل به منبع کنترل درونی شود.