بررسی اثرات الگوهای ذهنی شهروندان بر میزان اعتماد عمومی به پلیس (مطالعه موردی: شهر تهران)

نیروهای پلیس از افراد با ویژگی های خاص انتخاب می شوند و همواره به دنبال تقویت ماموران با ویژگی های مناسب برای حفظ امنیت هستند. عمل بر اساس قانون، تامین امنیت، رفتار منصفانه نسبت به مردم، اعتماد را به وجود می آورد که سرمایه ای برای حفظ وحدت در نظام های اجتماعی و پرورش ارزش های دموکراتیک است. ایجاد تصویری مثبت و تاثیرگذار برای این سازمان با اهمیت است؛ چراکه پلیس به همراهی شهروندان نیاز دارد و برقراری نظم و امنیت بدون آن ها با مشکلاتی مواجه می شود. آگاهی از ذهنیت افراد جامعه نقش به سزایی در عملکرد پلیس دارد و با توجه به اهمیت دو مفهوم الگوی ذهنی شهروندان و اعتماد عمومی به پلیس، این پژوهش به بررسی اثرات این دو بر یکدیگر پرداخته است.

روش پژوهش: 

این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نوع توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش شامل مردم ساکن شهر تهران بوده و با استفاده از فرمول کوکران برای جامعه نامحدود، تعداد 384 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسش نامه الگوهای ذهنی شهروندان و اعتماد عمومی به پلیس بوده که روایی و پایایی آن ها تایید شده است.

نتایج نشان می دهد که مولفه های الگوهای ذهنی شهروندان بر اعتماد عمومی به پلیس تاثیر معناداری دارند و مولفه الگوی امنیت بخشی، بیش ترین تاثیر را و سایر مولفه ها به ترتیب اثرگذاری عبارتند از مولفه های الگوی عملکردی، اخلاق مداری و حرفه ای گرایی.

نمونه مورد بررسی نسبت به پلیس نظر مثبتی دارد و تصویر پلیس نزد آن ها خنثی یا منفی نیست. برای جلب اعتماد عمومی بیش تر، پلیس باید به مولفه های الگوهای ذهنی شهروندان توجه کند.