طراحی مدل ارتباط با تامین کنندگان در راستای هم آفرینی ارزش (مورد مطالعه: شرکت پالایش نفت آبادان)

مدیریت روابط، تاثیر شگرفی بر همه زمینه های زنجیره تامین و توسعه محصولات جدید و همچنین سطح عملکرد آن دارد. در بسیاری از موارد، سامانه های اطلاعاتی و فناوری مورد نیاز برای فعالیت های مدیریت زنجیره تامین به سهولت در دسترس بوده و می توانند در یک دوره زمانی نسبتا کوتاه تکمیل و به کار گمارده شوند؛ اما بسیاری از شکست های آغازین در توسعه محصولات جدید، معلول انتقال ضعیف انتظارات و توقعات و نتیجه رفتارهایی است که مابین طرفین درگیر در زنجیره به وقوع می پیوندد. لذا هدف از پژوهش حاضر، طراحی مدل ارتباط با تامین کنندگان در راستای هم آفرینی ارزش در شرکت پالایش نفت آبادان است.

پژوهش کنونی یک پژوهش آمیخته (کیفی-کمی) بوده، به لحاظ هدف توسعه ای و بر اساس نظریه، داده بنیاد با روش اشتراوس و کوربین که شامل کدگذاری در سه سطح باز، محوری و انتخابی با استفاده از مصاحبه نیمه ساختاریافته با تعداد 21 نفر مشارکت کننده پرداخته و همچنین در قسمت کمی با نرم افزار لیزرل برازش آن به دست آمده است.

مبتنی بر کدگذاری های انجام شده، شاخص ها و مولفه ها در قالب مدل مفهومی ارائه و مدل پس از تائید روایی و پایایی تبیین شده است.

بر اساس مدل به دست آمده، ارتباط با تامین کنندگان در راستای هم آفرینی ارزش به عنوان پدیده محوری و اصلی با به کارگیری راهبردهای شراکت راهبردی، توانمندسازی و کاهش مخاطرات تامین کنندگان، تعیین سطح و اهمیت تامین کنندگان در بستر عوامل زمینه ای ضمن در نظر گرفتن تاثیرات متغیرهای مداخله گری همچون الزامات قانون، ویژگی های صنعت و عوامل محیطی و متغیرهای علی شامل ساختار سازمانی، وسایل و ابزارهای ارتباطی، بستر سازمانی به تصمیم گیری عقلایی و نتایج مثبت در جهت تامین کنندگان و ذینفعان و همچنین هم آفرینی ارزش موثر و مستمر بیانجامد.