تاثیر عفونت های ویروس پاپیلوم بر سطوح ایمونوگلوبولین و همبستگی سیتوکین در زنان عراقی: مطالعه ای از ژانویه تا اوت 2022

  ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) یک عفونت مقاربتی (STI) گسترده با پیامدهای سلامتی قابل توجه است. این مطالعه با هدف ارزیابی واکنش پذیری TGF، IL10 و MCP-1 با لوکوترین B4 در زنان مبتلا به عفونت های HPV دهانه رحم انجام شد. علاوه بر این، ما درجه بافت شناسی و مرحله بالینی بیماران را در نظر گرفتیم.

  در این مطالعه مشاهده ای، در مجموع 50 نمونه عفونت دهانه رحم از زنان با تشخیص HPV و 50 نمونه از افراد سالم بین 2 ژانویه تا 1 آگوست 2022، از شرکت کنندگان در بیمارستان زایمان و کودکان الویا جمع آوری شد. آنتی بادی های IgM و IgG علیه آنتی ژن های HPV در سرم بیماران شناسایی شد. از واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) برای تقویت توالی ژن IL-6 با طول های 249 و 431 جفت باز استفاده شد. سطح اینترلوکین با استفاده از روش ایمونوسوربنت متصل به آنزیم (ELISA) تعیین شد. تشخیص عفونت HPV با استفاده از سیتولوژی دهانه رحم (پاپ اسمیر) و آزمایش DNA HPV قبل از ورود به مطالعه تایید شد.

  میانگین سنی بیماران [10.73±35.02] بود. یافته ها نشان داد که از بین موارد پاپیلوم، 30 مورد (85.7%) سطوح طبیعی IgM و IgG را نشان دادند، در حالی که 5 مورد (14.3%) سطوح IgM طبیعی و سطوح IgG بالا را نشان دادند. علاوه بر این، 10 مورد (66.7٪) از پاپیلوم افزایش سطح IgM و سطح IgG طبیعی را نشان دادند، در مقابل 5 مورد (33.3٪) با سطوح IgM و IgG بالا. به طور مهم، یک همبستگی مثبت بین سطوح IgM و IgG و غلظت TGF، MCP-1، IL-10، و LTB-4 به ترتیب (r=0.896**، 0.678**، 0.692**، 0.894**)، (r=0.894**، 0.546**، 0.570**، 0.618**)،  مشاهده شد.

  مطالعه ارتباط مثبت معنی داری بین سطوح IgM و IgG و غلظت TGF، MCP-1، IL-10، و LTB-4 نشان داد که نشان دهنده تعاملات ایمنی بالقوه در عفونت HPV است. مقادیر بالای Ct هم برای بیماران و هم برای گروه کنترل، همراه با بیان ژن HR-HPV، نشان دهنده یک رابطه متناسب بین غلظت ژن و مقدار Ct است.