مقایسه اثربخشی بازی های شناختی بر کارکردهای اجرایی دانش آموزان دچار اختلال نارسانویسی و نارساخوانی

اختلال یادگیری ویژه از جمله اختلال های نارسانویسی و نارساخوانی جزء اختلال های روان پزشکی در دوران کودکی هستند که بر سایر عملکردهای فرد در دوران کودکی و بزرگسالی تاثیر می گذارند. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی بازی های شناختی بر کارکردهای اجرایی دانش آموزان دچار اختلال نارسانویسی و نارساخوانی انجام شد.

این مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با چهار گروه (دو گروه آزمایش و دو گروه کنترل) بود. جامعه پژوهش دانش آموزان مقطع ابتدایی مبتلا به نارسانویسی و نارساخوانی مراجعه کننده به مراکز اختلالات یادگیری شهر زاهدان در سال 400-1399 بودند. نمونه پژوهش 100 نفر بودند (25 نفر در هر گروه) که پس از بررسی معیارهای ورود به مطالعه با روش نمونه گیری دردسترس انتخاب و با روش تصادفی در چهار گروه جایگزین شدند. هر یک از گروه های آزمایش به تفکیک 20 جلسه 30 الی 45 دقیقه ای (3 بار در هفته) تحت آموزش بازی های شناختی به کمک نرم افزار شناختی ساند اسمارت قرار گرفتند و گروه کنترل در لیست انتظار برای آموزش قرار گرفت. داده ها با مقیاس کارکردهای اجرایی (بارکلی، 2012) گردآوری و با آزمون های خی دو و تحلیل کوواریانس چندمتغیری در نرم افزار SPSS-24 تحلیل شدند.

یافته ها نشان داد که گروه های آزمایش و کنترل از نظر جنسیت و پایه تحصیلی تفاوت معناداری نداشتند (05/0<P). همچنین، یافته ها نشان داد که آموزش بازی های شناختی باعث بهبود کارکردهای اجرایی خودمدیریتی زمان، خودسازماندهی/ حل مساله، خودکنترلی/ بازداری، خودانگیزشی و خودنظم جویی هیجان در هر دو گروه دانش آموزان دچار اختلال نارسانویسی و نارساخوانی در مقایسه با گروه کنترل شد (05/0>P)، اما بین دو گروه مداخله از نظر بهبود کارکردهای اجرایی تفاوت معناداری وجود نداشت (05/0>P).

نتایج نشان دهنده اثربخشی بازی های شناختی بر کارکردهای اجرایی دانش آموزان دچار اختلال نارسانویسی و نارساخوانی بود. بنابراین، برنامه ریزی توسط متخصصان و درمانگران برای بهبود کارکردهای اجرایی دانش آموزان دچار اختلال نارسانویسی و نارساخوانی از طریق بازی های شناختی ضروری است.