اثر هشت هفته تمرین تناوبی شدید و خود چاقی بر وضعیت پراکسیداسیون لیپیدی سرم و بیان ژن آدیپونکتین در رت نر ویستار چاق

 رژیم پر چرب و افزایش دریافت کالری باعث افزایش شیوع چاقی و انواع بیماری ها می شود. مطالعات انجام گرفته در زمینه بررسی سازوکارهای مرتبط با چاقی و بیماری های مرتبط با آن، افزایش توده چربی و در نتیجه اختلال بر سایتوکاین ها را از مهم ترین عوامل اثرگذار معرفی کرده اند. هدف تحقیق اثر هشت هفته تمرین تناوبی شدید بر شاخص های پراکسیداسیون لپیدی و ژن آدیپونکتین بود.

 تحقیق حاضر از نوع تجربی با گروه کنترل بود. 24 سر موش رت ویستار نر به صورت تصادفی به سه گروه کنترل سالم، گروه تمرین تناوبی شدید، گروه مدل تقسیم شدند. گروه تمرین و گروه مدل هشت هفته و سه روز در هر هفته به تمرین تناوبی شدید پرداختند. بافت برداری از کبد و خون گیری از قلب در پایان هشت هفته صورت پذیرفت. سپس میزان غلظت متغیرهای پژوهش با کیت مخصوص اندازه گیری شد. از نرم افزار SPSS version 16 استفاده شد. برای مقایسه بین گروهی داده ها، از تحلیل واریانس یک راهه استفاده شد که و در صورت معنادارشدن آن، داده ها با استفاده از آزمون تعقیبی توکی در سطح معناداری P < 0.05 مقایسه شدند.

 یافته های این تحقیق نشان داد در گروه تمرین افزایش معنادار میزان وضعیت سوپراکسید دیسموتاز (superoxide dismutase) نسبت به گروه خود چاقی مشاهده شد P=0/0007. اما تغییر معناداری در میزان مالون دی آلدهید (malondialdehyde)  P=0.4198و میزان بیان ژن آدیپونکتین کبدP=0.3209 گروه خود چاقی و گروه تمرین تناوبی مشاهده نشد.

 چاقی باعث عدم تعادل وضعیت اکسایشی و اختلال در تولید و ترشح آدیپونکتین در بافت کبد موش چاق می شود و تمرین تناوبی شدید باعث بهبود وضعیت اکسیدانی می شود ولی تاثیر معناداری بر بیان ژن آدیپونکتین ندارد.