بررسی اثر بخشی زوج درمانی شناختی-رفتاری اسلامی بر طرحواره های ناسازگار اولیه، رضایت و میزان اعتماد زناشویی در زوجهای جوان

هدف پژوهش حاضر،  اثربخشی زوج درمانی شناختی-رفتاری اسلامی   بر طرحواره های ناسازگار اولیه، رضایت و اعتماد زناشویی در زوج های جوان، بود.

روش پژوهش حاضر، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه ی آماری این پژوهش شامل کلیه ی زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره امید و پندار شهر اراک در سال 1398 بودند که تعداد16زوج، با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی تعداد 8 زوج در  گروه  آزمایش و گروه گواه تقسیم بندی شدند. ابزار های پژوهش، پرسشنامه ی فرم کوتاه طرحواره های ناسازگار اولیه ی یانگ(یانگ، 1998)، پرسشنامه ی رضایت زناشویی (جدیری و جان بزرگی،1396) و پرسشنامه ی اعتماد (رمپل و هولمز،2001)، با روش تحلیل کواریانس چند متغیره و نرم افزار SPSS 26 تجزیه و تحلیل شدند.

نتایج نشان داد زوج درمانی شناختی-رفتاری اسلامی بر طرحواره های ناسازگار اولیه ی زوج های جوان اثر بخش بود. و تفاوت معنادار با گروه کنترل در سطح خطای0/05داشت. هم چنین نتایج نشان دهنده ی اثر بخشی زوج درمانی شناختی-رفتاری اسلامی بر رضایت زناشویی بود. هم چنین تفاوت معناداری بین گروه آزمایش و کنترل بر اعتماد زناشویی زوج های جوان مشاهده نشد.

طبق نتایج می توان در طراحی برنامه های مرتبط با ارتقای روابط زوجین از درمان شناختی- رفتاری اسلامی به عنوان مداخله ای بومی و متناسب با فرهنگ ایرانی-اسلامی به ویژه در بهبود طرحواره های ناسازگار اولیه ی زوجین و رضایت زناشویی استفاده نمود.