تعیین الگوی بهینه کشت ارقام برنج در راستای پایداری کشاورزی با تاکید بر کاهش انتشار گازهای گلخانه ای (مطالعه موردی: بیشه جنوبی شهرستان بابل)

در این مطالعه ابتدا از روش اپسیلون محدودیت برای حل مدل برنامه ریزی ریاضی چندهدفه شامل سه هدف حداکثرسازی سود زارعین منطقه (هدف اقتصادی)، کاهش مصرف آب و کاهش انتشار گازهای گلخانه ای ناشی از مصرف کود شیمیایی و سوخت فسیلی (اهداف محیط زیستی) استفاده شد و نهایتا با استفاده از روش حداکثر حداقل-ها بهترین جواب از میان مجموعه پارتو انتخاب گردید. جامعه آماری پژوهش، زارعین منطقه بیشه جنوبی شهرستان بابل می باشند. داده های مربوطه از اداره جهاد کشاورزی منطقه و سازمان ساتبا، در سال 1400 جمع آوری شد، و با استفاده از نرم افزار matlab بهینه سازی مدل انجام شد. نتایج نشان داد که الگوی پیشنهادی بهینه به طور مناسب توانسته است اهداف مطالعه را تامین نماید. در وضعیت بهینه با اجرای الگوی پیشنهادی، سود زارعین منطقه به ازای هر هکتار از 900/621 به 212/710 میلیون ریال نسبت به وضعیت فعلی در کل فصل زراعی، افزایش می یابد. همچنین نتایج مدل، مقدار بهینه مصرف انرژی را 2864 کیلووات ساعت به صورت مصرف توام (85 درصد انرژی فسیلی و 15 درصد انرژی خورشیدی) در پمپاژ آب آبیاری پیشنهاد داد. مقدار بهینه مصرف آب نیز، 12553 مترمکعب برهکتار بدست آمد، که نسبت به وضعیت فعلی، 05/0 صرفه جویی در مصرف را نشان می دهد. در بخش آخر نتایج، با انتخاب الگوی بهینه پیشنهادی و سیستم پمپ ترکیبی فسیلی-خورشیدی در آبیاری اراضی منطقه نسبت به شرایط فعلی، 10/0 درصد از میزان انتشار گازهای گلخانه ای کاهش یافته است.