مدل پیشایندها و پیامدهای خود افشایی دانش آموزان در فضای آموزشی

خود افشایی به فرایندی گفته می شود که طی آن، افراد اطلاعات شخصی و یا تجربه های مربوط به خود را به طور شفاهی برای دیگران بیان می کنند. هدف از پژوهش حاضر، ارائه مدل پیشایندها و پیامدهایی خود افشایی در فضای آموزشی کشور است.

روش پژوهش: 

پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی است. از روش کمی مدل یابی معادلات ساختاری جهت ارائه و تبیین الگو استفاده شد.  پس از مشخص شدن مولفه های خود افشایی در بخش کیفی، پرسش های مربوط به هر مولفه با نظر متخصصین و بهره گیری از آزمون CVI  و CVR  اعتباریابی و پرسش نامه اولیه ساخته شد. در بخش کمی جامعه آماری، دانش آموزان متوسطه دوره اول شهر تهران بودند. با استفاده روش نمونه گیری طبقه ای، مناطق 1، 5، 6، 8 و 16 انتخاب و سپس با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای تعداد 600  نفر به پرسش نامه پاسخ دادند. در انتها، با بهره گیری از نرم افزارهای SPSS ویرایش 26 و PLS  ویرایش 2/4 و استفاده از آزمون های آماری توصیفی، استنباطی و مدل یابی معادلات ساختاری مدل پژوهش برازش شد.

یافته های پژوهش نشان داد که مولفه های انگیزه درونی، حمایت شدن، اعتماد داشتن، شرایط محیطی، پذیرفته شدن از طرف دیگران و تجربه داشتن اثر معنی داری بر مولفه خود افشایی دانش آموزان دارند و به عنوان پیشایندهای خود افشایی در مدل باقی می مانند؛ ولی خبرگی مشاور اثر معنی داری بر خود افشایی دانش آموزان ندارد. همچنین یافته های پژوهش نشان داد که شنود موثر، خطر حریم خصوصی، آگاهی از حریم خصوصی، همدلی، خودباوری، نظارت پذیری، ارتباط متقابل، یادگیری از اشتباه، تفکر خلاق، مهارت حل مسئله و خوش بینی به عنوان پیامدهای هستند که خود افشایی بر آنها تاثیر معنی داری دارد.

خود افشایی فرایندی است که در آن افراد اطلاعات یا تجربیات شخصی خود را به صورت شفاهی برای دیگران بیان می کنند. مدرسه یکی از مهم ترین نهادهای سازمان یافته اجتماعی است که با فراهم آوردن محیطی سالم می تواند موجب رشد و شکوفایی جسم و روان افراد شود. این امر به واسطه روابط دانش آموزان با معلمان، مشاوران و مدیران مدرسه و همچنین رشد عاطفی دانش آموزان شکل می گیرد و خود افشایی این رابطه را توسعه می دهد.