بررسی اثرات هم افزایی نانوذرات سریم اکسید و اوژنول بر بازیابی عملکرد نورون های حسی و حرکتی ناشی از کمپرس عصب سیاتیک در موش‏های صحرایی

بهبود آسیب اعصاب محیطی یکی از چالش های مهم از نظر کلینیکی می باشد. استفاده از روش های نوین مثل نانو داروها و ترکیبات طبیعی به دلیل اثرات موثر و عوارض جانبی کمتر می تواند گزینه مناسبی باشد. در این مطالعه اثرات سینرژیستی نانوذرات سریم اکسید و اوژنول در بازیابی عصب سیاتیک در مدل موش صحرایی بررسی شد.

بیست و هشت موش صحرایی نر به وزن 300-250 گرم به چهار گروه تقسیم شدند ((n=7. به گروه کنترل و مدل سیاتیک سالین (ml0.5) به صورت داخل صفاقی تزریق شد. همچنین دو گروه مدل سیاتیک به ترتیب (mg/kg50 اوژنول و mg/kg20 نانوذرات سریم اکسید) یا (mg/kg100 اوژنول و mg/kg20 نانوذرات سریم اکسید) را به صورت داخل صفاقی دریافت کردند. سپس تست-های رفتاری حسی و حرکتی انجام شدند. بافت عضله خارج شد. در نهایت تغییرات بافت وزن عضله بررسی شد.

تزریق داخل صفاقی اوژنول همراه با نانوذرات سریم اکسید باعث افزایش سرعت بازیابی عملکرد نورون های حسی و حرکتی نسبت به گروه مدل سیاتیک شد. همچنین در گروه دریافت کننده اوژنول و نانوذرات سریم اکسید میزان آتروفی عضلات کمتر بود. بهبود بافت عصبی در گروه با دوز بالا معنی دار بود. 

نتیجه گیری کلی:

با توجه به نتایج حاصل که نشان داد اوژنول و نانوذرات سریم اکسید باعث سرعت بهبود بافت عصبی می شود. بنابرین از پتانسیل نوروپروتکتیو آنها می توان برای درمان بیماری های مربوط به آسیب اعصاب محیطی استفاده کرد.