طراحی و اعتباریابی الگوی ارتباط بین صنعت و آموزش در عصر دانایی (کیفی)

هدف اصلی از انجام این پژوهش طراحی و اعتباریابی الگوی ارتباط بین صنعت و آموزش در عصر دانایی است.

این پژوهش از جمله پژوهش های کیفی است که از نظر هدف بنیادی-کاربردی و از نظر روش انجام پژوهش توصیفی-پیمایشی است. جامعه ی آماری پژوهش شامل خبرگان دانشگاهی و صاحبان صنایع است. برای تعیین نمونه ها از روش نمونه گیری غیر تصادفی هدفمند استفاده شد که 20 نفر با استفاده از اصل اشباع به عنوان حجم نمونه، در نظر گرفته شد. مشخصات مصاحبه شوندگان شامل 7 نفر از مدیران دانشگاهی، 8 نفر از صاحبان صنایع و 5 نفر از اعضای هیئت علمی دانشگا ه ها بودند. در این پژوهش از مصاحبه های نیمه ساختمند استفاده شد. . برای حصول اطمینان از روایی ابزار در بخش کیفی پژوهش و بهمنظور اطمینان خاطر از دقیق بودن یافته ها از دیدگاه پژوهشگر، ازنظرات ارزشمند اساتید آشنا با این حوزه و متخصصان دانشگاهی که در این حوزه خبره و مطلع بودند استفاده شد. در پژوهش کنونی از پایایی بازآزمون و روش توافق درون موضوعی برای محاسبه پایایی مصاحبه های انجام گرفته استفاده شد. روش تحلیل داده ها کدگذاری نظری برگرفته از روش نظریه پردازی داده بنیاد بود.

نتایج حاصل از تحلیل نشان میدهد که از میان 141 شاخص (گویه) موجود، 33 مولفه ی اصلی قابل شناسایی بود. مولفه های شناسایی شده شامل ارتباط از طریق سیاست گذاری قانونی، ارتباط چرخشی، تحقیق مشارکتی و انتقال فناوری به عنوان عوامل محوری، عوامل مدیریتی، عوامل زیرساختی، عوامل آموزشی و حاکمیت فناوری اطلاعات به عنوان عوامل تاثیرگذار و همچنین مولفه های کیفیت اموزشی، نوآوری سازمانی به عنوان عوامل اثرپذیر یا پیامدها شناسایی شدند.

علاوه بر این، سازوکارها در قالب عوامل مدیریتی، توسعه فناوری و رفتاری، بسترها در قالب عوامل رفتاری، محیطی و اجتماعی و موانع در قالب عوامل آموزش فناورانه، حمایت فناورانه و آموزشی مورد شناسایی قرار گرفتند.