مدل تاب آوری بر اساس ویژگی های شخصیتی با نقش میانجی تنظیم شناختی هیجان در زنان دارای همسر معتاد

پژوهش حاضر با هدف، تبیین مدل تاب آوری بر اساس ویژگی های شخصیتی با نقش میانجی تنظیم شناختی هیجان در زنان دارای همسر معتاد شهر تهران انجام شد.

روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش زنان دارای همسر معتاد به مواد مخدر شهر تهران در سال 1400 بودند که از میان آن ها 232 نفر با روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. در این پژوهش از ابزارهای تاب آوری (کانر و دیویدسون، 2003)، ویژگی های شخصیتی (مک کری و کاستا، 1985) و تنظیم شناختی هیجانی (گارنفسکی و کرایج، 2006) استفاده شد. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزارAmos-V8.8 استفاده گردید. همچنین به منظور تحلیل داده های پژوهش از روش مدل یابی معادلات ساختاری استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که مدل پژوهش از برازش مناسبی برخوردار است.

نتایج نشان داد که راهبردهای انطباقی تنظیم شناختی هیجان رابطه بین صفت روان  رنجور خویی، برون گرایی، گشودگی، توافق-پذیری و وظیفه شناسی با تاب آوری را به صورت مثبت و معنادار و راهبردهای غیرانطباقی تنظیم شناختی هیجان رابطه بین صفت روان -رنجور خویی، برون گرایی، گشودگی، توافق پذیری و وظیفه شناسی با تاب آوری را به صورت منفی و معنادار در زنان دارای همسر معتاد میانجی گری می کند.

با توجه به نتایج پژوهش حاضر، برنامه ریزی جهت بهبود تاب آوری در زنان دارای همسر معتاد ضروری است. و متخصصان و درمانگران حوزه سلامت می توانند از طریق شناخت ویژگی های شخصیتی و آموزش مولفه های تنظیم هیجانی، تعدیل و جایگزین کردن راهبردهای انطباقی هیجان به بهبود تاب آوری در زنان دارای همسر معتاد کمک کنند.