نقش اعتقادات مذهبی در پیش بینی پایداری روابط همسران

مرور گزارش های علمی طی دهه اخیر بیانگر افزایش مشکلات زناشویی و سیر صعودی طلاق در بین زوجین ایرانی است. این پژوهش با هدف پیش بینی پایداری روابط همسران براساس اعتقادات مذهبی انجام شد.

پژوهش حاضر توصیفی-مقطعی و از نوع مطالعات همبستگی است. تمامی زوجین شهر تهران در سال 1401 جمعیت آماری این پژوهش را تشکیل دادند، که با روش نمونه‏گیری در دسترس تعداد 250 زوج که مایل به همکاری بودند، به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای گردآوری اطلاعات از پرسشنامه جهت‏گیری مذهبی آلپورت و پرسشنامه عدم ثبات زناشویی ادواردز و همکاران استفاده شد. تحلیل داده‏ها علاوه بر روش‏های آمار توصیفی با آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون با نرم‏افزار آماری SPSS نسخه 26 انجام شد.

یافته ‏ها:

 نتایج حاکی از آن بود که بین پایداری روابط همسران با جهت‏گیری مذهبی بیرونی رابطه منفی و معنادار (398/0-=r و 023/0>P) و بین پایداری روابط همسران با جهت‏گیری مذهبی درونی همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد (613/0=r و 014/0>P). همچنین، نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که نمره کل جهت‏گیری مذهبی توانست به شکل معناداری 28 درصد واریانس پایداری روابط همسران را پیش بینی کند. همچنین، دو عامل جهت‏گیری مذهبی با هم توانستند 21 درصد واریانس پایداری روابط همسران را تبیین کنند.

می‏توان گفت باور و عقاید مذهبی با پایداری روابط همسران در زندگی زناشویی و خانوادگی مرتبط می‏باشد و درمانگران و مسئولان می‏توانند با گنجاندن برنامه‏ های دینی گامی موثر در استحکام روابط زوجی و خانوادگی بردارند.