تاثیر گناه بر ساحت های معرفتی انسان با تکیه بر آراء سهروردی

تاثیر گناه بر تربیت، سرنوشت و معرفت انسان از مسلمات شریعت خاتم است و در سخنان برخی از فلاسفه اسلامی به این واقعیت اشاره شده است.بحث تحقیق :نظریه سهروردی در این باب بر پایه مبنای متافیزیکی فلسفه اش یعنی نور و ظلمت شکل می گیرد. گناه هم بر ساحت علوم حضوری و حصولی موثر است که به صورت قطع شدن ارتباط با انوار الهی نشان داده می شود و هم سرنوشت انسان در عالم پس از مرگ را دچار مخاطره می کند که به صورت ملکات نفسانی در چرخه تناسخ خود را به نمایش در می آورد. هدف این تحقیق بررسی و تجمیع نظریات پراکنده سهروردی در این زمینه است. این نوشتار با روش توصیفی تحلیلی و شیوه کتابخانه ای برای رسیدن به هدف فوق سامان یافت. نفس نزد سهروردی از جنس نور است و نور هم عین آگاهی است و چون ماده به خود آگاهی ندارد زیرا یک پارچه هویتی غیرادراکی دارد و در تاریکی و لاشعوری غوطه ور است پس مشغولیت بیش از حد تعادل به عالم ماده و امور مادی و هر چه از آن ناشی شود در دایره گناه به حساب می آید؛ و به همان اندازه تعلق به عالم ماده ساحت های معرفتی و غیرمعرفتی او را دچار خطر می کند.