بررسی عوامل فرهنگی- اجتماعی موثر بر گرایش به پرخاشگری

پژوهش کنونی با هدف بررسی عوامل فرهنگی- اجتماعی موثر بر گرایش به پرخاشگری انجام شده است. پرخاشگری، به رفتار کلامی و غیرکلامی گفته می شود که به قصد آسیب رسانیدن فیزیکی و روانی به دیگری صورت گیرد. امروزه پرخاشگری به یک مسئله اجتماعی حاد در همه سطوح اجتماعی تبدیل شده است.

با توجه به آخرین سرشماری سال 1395، جامعه آماری این تحقیق 41.733 نفر برآورد شده است که از طریق فرمول کوکران تعداد 270 نفر به عنوان نمونه و به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب و داده های این پژوهش به روش پیمایشی و از طریق پرسش نامه جمع آوری شده است. در چارچوب نظری پژوهش نیز از نظریات مرتبط مختلفی درباره متغیرهای مستقل و وابسته پژوهش استفاده شده است. تحلیل اطلاعات نیز از طریق آزمون های تحلیل واریانس، همبستگی و رگرسیون چندمتغیره و با استفاده از نرم افزار 16اس پی اس اس انجام شده است.

نتایج به دست آمده با تحقیقات انجام شده در جامعه های آماری داخل و خارج از کشور، نشان دهنده همخوانی قابل قبولی در نوع و میزان رابطه بین متغیرهای پژوهش است. بنابراین با استفاده از رگرسیون چندمتغیره که 65R=2 به دست آمد، مشخص شد که متغیرهای مستقل پژوهش یعنی پایگاه اجتماعی- اقتصادی، واپایش اجتماعی، احساس محرومیت نسبی و تعصب قومی به میزان 65 درصد از واریانس متغیر وابسته (گرایش به پرخاشگری) را تبیین کرده اند.

براساس نتایج حاصل شده، متغیرهای مستقل به عنوان عوامل تاثیرگذار بر متغیر گرایش به پرخاشگری در جامعه مورد مطالعه، شناسایی شده است، بنابراین در زمینه برنامه ریزی هدفمند درراستای محدود کردن تاثیرت منفی و غیرایجابی این پدیده مضر در سطح جامعه، توجه سریع و همه جانبه ای توسط دستگاه های مرتبط را می طلبد.