اینترلوکین -6 (IL-6) در سندرم روده تحریک پذیر: از پاتوفیزیولوژی تا چشم انداز درمانی

سندرم روده تحریک پذیر ()IBSیک اختلال عملکردی شایع در دستگاه گوارش است که تقریبا 11درصد از افراد در سراسر جهان را تحت تاثیر قرار می دهد. مکانیسمهای دقیق ایجاد سندرم روده تحریک پذیر نامشخص است، اما شواهد نشان میدهد که التهاب با درجه پایین در پاتوفیزیولوژی آن دخیل است. اینترلوکین- 6یک سیتوکین کلیدی است که واسطه پاسخ های التهابی در مخاط روده است و با ایجاد سندرم روده تحریک پذیر مرتبط است. هدف مطالعه ما ارائه یک نمای کلی از دانش فعلی در مورد نقش 6-ILدر سندرم روده تحریک پذیراست.

مطالعه حاضر براساس جست وجودر پایگاه مطالعاتی PubMedانجام شد که تنها 26مقاله به بررسی نقش اینترلوکین- 6در سندرم روده تحریک پذیر پرداخته بودند.

بررسی ما نشان داد که بیماران سندرم روده تحریک پذیر سطوح بالاتری از اینترلوکین- 6در سرم/پلاسمای خود دارند. علاوه بر این استرس که یکی از عوامل پاتوژنز و یا تشدید علائم بیماری است که از طریق محور هیپوتالاموس، هیپوفیز، آدرنال میتواند سبب افزایش سایتوکاین های التهابی همچون اینترلوکین- 6شود. همچنین اینترلوکین- 6سبب فعال شدن و تحریک پذیری بیشتر نورون های زیرمخاطی می شود. پلی مورفیسم های ژنتیکی، عوامل پاتوژن، اسیدهای صفراوی و دیس بیوز میکروبیوتای روده نیز با افزایش سطوح اینترلوکین- 6میتوانند سبب بیماری زایی شوند. رژیم های غذایی جایگزین مانند مکمل ویتامین ،D3محصولات پروبیوتیک، جوشانده و یا ترکیبات طب سنتی چینی و یا دستکاری میکروبیوتای روده، با مهار سیگنال دهی اینترلوکین- 6میتوانند سبب تسکین علائم و بهبودی بیماری شوند.

مطالعات بیشتری برای روشن شدن رابطه علی بین اینترلوکین- 6و سندرم روده تحریک پذیر و همچنین مسیرهای مولکولی و اهداف سلولی اینترلوکین- 6در روده مورد نیاز است.