اثربخشی درمان شناختی رفتاری واحد پردازه ای بر استرس ادراکی و نگرانی پرستاران در زمان همه گیری بحران کرونا

با شروع بحران کرونا، پرستاران دچار مشکلات روان شناختی شدند که نیاز به مداخلاتی داشتند. هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان شناختی رفتاری واحد پردازه ای بر استرس ادراکی و نگرانی پرستاران در زمان همه گیری بحران کرونا بود.

روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری تمامی پرستاران بخش بیماران مبتلا به کرونا بیمارستان های شهید بهشتی و شهید یحیی نژاد شهر بابل در سال 1400 بوده که حجم نمونه آماری 30 نفر تعیین و به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه مداخله و کنترل گمارده شدند. درمان شناختی رفتاری واحد پردازه ای در 10 جلسه 90 دقیقه ای برای گروه مداخله اجرا شد و گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکرد. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های استرس ادراکی کوهن و همکاران و پرسشنامه نگرانی مایر و همکاران به عنوان ابزار پژوهش استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با روش آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و تحلیل کوواریانس تک متغیری با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 در سطح آماری 05/0 انجام شد.

نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که درمان شناختی رفتاری واحد پردازه ای موجب کاهش استرس ادراکی و نگرانی پرستاران در زمان همه گیری بحران کرونا شد  (001/0P<).

با توجه به موثر بودن درمان شناختی رفتاری واحد پردازه ای بر کاهش استرس ادراکی و نگرانی پرستاران، متخصصان حوزه سلامت می توانند از این روش برای کاهش مشکلات روان شناختی پرستاران استفاده کنند.