تعیین راهبردهای توسعه گردشگری پایدار روستایی بر اساس ماتریس ترکیبی SWOT-QSPM (مطالعه موردی: روستای دشتک شهرستان مرودشت)

بسیاری از برنامه ریزان از صنعت گردشگری به عنوان رکن اصلی توسعه پایدار یاد می کنند. توسعه گردشگری پایدار روستایی ضمن کمک به درآمد و معیشت مردم روستا از جاذبه های منحصربه فرد طبیعی و فرهنگ بومی روستا حفاظت می کند. روستای دشتک از توابع بخش درودزن شهرستان مرودشت به دلیل واقع شدن در دل کوه، همچنین برخورداری از آب و هوای مناسب و... می تواند محیط مناسبی برای گذران اوقات فراغت گردشگران به حساب آید. در این پژوهش تلاش شده است که با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی و با تکیه بر مطالعات کتابخانه ای و میدانی، به شناسایی جاذبه های گردشگری روستای دشتک و ارائه راهبردهایی در جهت توسعه گردشگری پایدارروستا پرداخته شود. تحلیل داده ها بر اساس مدل ترکیبی از ماتریس SWOT و ماتریس کمی برنامه ریزی استراتژیک QSPM می باشد. یافته های پژوهش حاکی از آن است که بافت پلکانی روستا، باغ ها و آداب و رسوم محلی و آثار تاریخی، از جمله جاذبه های گردشگری روستای دشتک می باشند که می توانند صنعت گردشگری در این روستا را احیا کنند. بزرگترین مانع در راه رسیدن به این هدف، مدیریت غیر تخصصی و ناکارآمد، ضعف زیرساخت ها و کمبود آگاهی های مردم در این زمینه است.  نتایج به دست آمده از ماتریس داخلی-خارجی نشان می دهد که راهبرد مناسب برای توسعه گردشگری پایدارروستای دشتک در موقعیت بازنگری-محافظه کارانه قرار دارد، راهبردی که به دنبال کاستن از نقاط ضعف، بابهره گیری از فرصت های موجود می باشد. راهبردهای ارایه شده به وسیله ماتریس QSPM، اولویت بندی شدند. با توجه به نتیجه ماتریس، راهبرد استفاده از بودجه های تخصیص یافته در جهت ایجاد زیر ساخت ها و تجهیزات مناسب گردشگری، از اولویت بالایی برخوردار است.