رابطه مشکلات خواب و ترومای دوران کودکی با میانجی گری تاب آوری زنان باردار

بارداری یکی از مهم ترین رویدادهای زندگی یک زن است و اغلب به عنوان دوره هیجان، انتظار و تغییر در نظر گرفته می شود. هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه مشکلات خواب و ترومای دوران کودکی با میانجی گری تاب آوری در زنان باردار شهر تهران است.

این مطالعه به روش تحلیلی- همبستگی بر روی 288  زن باردار مراجعه کننده به مراکز درمانی شهر تهران در نیمسال اول 1402 انجام شد. واحدهای پژوهش به روش نمونه گیری غیر تصادفی هدفمند انتخاب شدند. سه پرسشنامه مشکلات خواب، تاب آوری کانر و دیویدسون (CD-RISC) و ترومای دوران کودکی (CTQ) توسط زنان باردار تکمیل گردید. داده های بدست آمده با نرم افزارهای SPSS-27 و  8/8- LISREL و آزمون های همبستگی پیرسون و معادلات ساختاری تجزیه و تحلیل شدند.

میانگین سنی زنان باردار (6/9 ± 58/32) و اکثریت ایشان (5/41%) دارای مدرک لیسانس  بودند. یافته ها وجود رابطه بین ترومای دوران کودکی (25/0=r) و تاب آوری (21/0-=r) با متغیر وابسته مشکلات خواب را  تایید کرد (0/01>p) که نشان می دهد افزایش میزان تاب آوری، کاهش مشکلات خواب را در پی خواهدداشت. همچنین ترومای دوران کودکی با متغیر تاب آوری رابطه معنی دار داشت (0/01>p، 20/0-=r) و با ضریب تعیین 37 درصد از واریانس نشان داده شد. برازش مدل بالاتر از متوسط و مقدار مناسبی بود.

براساس نتایج بدست آمده پیشنهاد می شود تمرکز بیشتری بر مشکلات و آسیب های کودکی و تاب آوری زنان باردار داشته باشیم تا بتوانند در طول بارداری مشکلات خواب کمتری را تجربه کنند.