شاخص های زیست پذیری شهری در بافت تاریخی شهر کرمانشاه

بافت های تاریخی و فرسوده شهرها به دلیل شرایط خاص کالبدی، اقتص ادی و اجتماعی خود فرسوده شده و شکافی عمیق بین آنها با سایر بخش های شهری را به وجود می آورد. در این راستا، هدف پژوهش حاضر ارزیابی شاخص های زیست پذیری شهری در بافت تاریخی شهر کرمانشاه بود.

روش شناسی: پژوهش حاضر از نوع کاربردی بوده و در سال 1402 در شهر کرمانشاه به انجام رسید. پس از تهیه لیستی از عوامل و معیارهای موثر بر زیست پذیری شهری، پرسش نامه ای با 38 گویه تهیه شده و توسط جامعه خبرگان مورد سنجش قرار گرفت. پس از بررسی روایی محتوا و نیز حذف سوالات تکراری بر اساس نظرات خبرگان، گویه های پرسش نامه به 32 مورد کاهش یافت. جامعه آماری پژوهش در مرحله بعد، کلیه ساکنین بافت تاریخی شهر کرمانشاه بود (n=378). برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش آماری t و برای اولویت بندی معیارهای اصلی نیز از روش تحلیل سلسله مراتبی استفاده شد.

بعد مولفه های اجتماعی-فرهنگی، اقتصادی و مدیریتی وضعیت نامناسبی را در میان ابعاد زیست پذیری شهری در بافت تاریخی شهر کرمانشاه داشته در حالیکه مولفه زیست محیطی مطلوب و مولفه کالبدی متوسط ارزیابی شدند. بر اساس روش تحلیل سلسله مراتبی، بیشترین وزن به شاخص اقتصادی (801/0) و کمترین وزن به شاخص مدیریتی (501/0) تعلق گرفت.

از میان شاخص های زیست پذیری شهری، شاخص اقتصادی بیشترین اهمیت و اولویت را دارد.