مقایسه سه نوع کشت سلولی برای تکثیر و نگهداری توکسوپلاسما گوندی در آزمایشگاه

توکسوپلاسما گوندی یکی از شایعترین تک یاخته های انگلی انسان و حیوان در تمام کشورهای دنیا است که به موازات اشاعه بیماری ایدز در دو دهه اخیر مورد توجه بیشتری قرار گرفته و نیاز به مطالعات بیشتری دارد. برای مطالعات سلولی مولکولی این تک یاخته کشت سلولی مناسب مورد نیاز ضروری است و این مطالعه به منظور انتخاب کشت سلولی مناسب انجام شد.
تعداد 3 رده سلولی مختلف HEL، MRC5 و HFF به طور مقایسه ای با کشت 2 استرین از فنوتیپهای مختلف یعنی RH و Beverley در شرایط یکسان مورد مطالعه قرار گرفتند.
بر اساس نتایج، میزان زنده بودن تاکی زوییت های استرین RH حاصل از کشت HFF بیشتر از محصول کشتهای دو نوع کشت سلولی دیگر بود. pH محیط در فلاسکهای کشت HFF در مورد هر دو استرین انگل پایدار تر از کشتهای آنها در محیطهای کشت سلولی HEL و MRC5 بود و کمتر تمایل به اسیدی شدن داشت. تعداد انگل بدست آمده از کشت استرین RH نسبت به استرین Beverley در هر سه نوع کشت سلولی بیشتر بود. تکثیر استرین Beverley در کشت سلولی HFF تعداد انگل بیشتری را در مقایسه با دو نوع کشت دیگر حاصل نمود. مقدار کل DNA بدست آمده از انگل های حاصل از فلاسکهای کشت RH 31 تا 33 میکروگرم به ازای هر فلاسک کشت سلولی و در مورد استرین Beverley، 20 تا 25 میکروگرم بدست آمد.
نتایج این مطالعه نشان داد که در مجموع کشت سلولی HFF برای استفاده در آزمایشگاه های تشخیصی و تحقیقاتی و برای مطالعات سلولی مولکولی فنوتیپهای مختلف توکسوپلاسما گوندی مناسبتر از دو نوع کشت دیگر است.