بررسی اپیدمیولوژی موارد تائید شده سرخک در شهر تهران

بیماری سرخک علیرغم برنامه های واکسیناسیون گسترده در جهان، هنوز بالاترین میزان مرگ و میر را در بین بیماری های قابل پیشگیری با واکسن دارا است. یکی از مواردی که لازم است برای همگامی با سیاستهای WHO در مورد بیماری سرخک در کشورمان مورد توجه قرار گیرد، تعیین گروه های سنی حساسی است که خارج از گروه هدف ایمنی سازی فعلی قرار دارند تا در صورت لزوم برنامه های تکمیلی واکسیناسیون برای آنها مد نظر قرار بگیرد.
در این مطالعه توصیفی که در دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شده است، تمام موارد تایید شده سرخک در شهر تهران از میان موارد بالینی مشکوک به سرخک)طبق پروتکل (WHO از دیماه سال 1375 لغایت دی ماه سال 1376 که از طریق بیمارستانها و درمانگاه های شهر تهران به دانشگاه ارجاع داده شده بودند مشخص شدند.
از 650 مورد بالینی مشکوک به سرخک در 131 مورد تشخیص سرخک با تستهای سرولوژی تایید شد %29) به روش HI و %71 به روش (Capture IgM EIA %63.4 بیماران مذکر و %36.6 مونث بودند. بیشترین گروه سنی مبتلا به سرخک در این بررسی 15 تا 19 ساله بودند. بیشتر بیماران در ماه های اسفند و خرداد به بیماری سرخک مبتلا شده بودند. %24.4 بیماران سابقه دو بار و %39.7 سابقه یکبار واکسیناسیون سرخک دادند. در %43 بیماران سابقه واکسیناسیون نامعلوم بود و %3.1 بیماران بر علیه سرخک واکسینه نشده بودند.
پیشنهاد می شود با مطالعات تکمیلی، لزوم واکسیناسیون مجدد سرخک در گروه سنی 15 تا 19 ساله مورد بررسی و ارزیابی قرار گیرد.