الودگی به انگلهای روده ای در کودکان مهد کودکهای زاهدان

آلودگی به انگلهای روده ای در کودکان کشورهای در حال توسعه هنوز بالا و در خور توجه است. با توجه به اینکه مهد کودک معمولا اولین سطح تماس اطفال با اجتماع محسوب می شود، هدف از این مطالعه تعیین فراوانی انگلهای روده ای کودکان در بدو ورود به مهد کودک و مقایسه آن با میزان آلودگی 4 تا 6 ماه بعد از آن بوده است.
در این مطالعه کوهورت، در نیمه دوم سال 1378 طی دو مرحله مجموعا 853 کودک 4 تا 6 ساله بصورت تصادفی از مهد کودکهای نواحی مختلف شهر زاهدان انتخاب و بعد از ثبت اطلاعات نمونه های مدفوع کودکان با آزمایش های لام مستقیم، چسب اسکاچ و روش فرمالین - اتر بررسی شد. در مرحله اول تعداد 415 کودک در بدو ورود و در مرحله بعد به فاصله 4 تا 6 ماه بعد از ورود 438 کودک مورد بررسی قرار گرفتند. جهت مقایسه میزان آلودگی مراحل اول و دوم خطر نسبی محاسبه شد.
نسبت اطفال آلوده در مرحله اول %19.1 و در مرحله دوم %42 بود. بیشترین افزایش در میزان آلودگی به اکسیور از%4.7 در مرحله اول به %15.5 در مرحله دوم مشاهده گردید. میزان آلودگی به ژیاردیا لامبلیا و هیمنولپیس نانا در مرحله اول به ترتیب 10.6 و %3.1 و در مرحله دوم به ترتیب به 15 و %4.6 رسید)خطر نسبی به ترتیب برابر با 1.4 و (1.5. در مجموع در دو مرحله طرح 853 کودک زیر 6 سال بررسی شدند که 263 نفر (%30.8) حداقل به یک انگل روده ای آلودگی داشتند. فراوانی آلودگی به اکسیور در 785 لام تهیه شده 78 مورد (%9.9) بود.
با در نظر گرفتن چگونگی انجام سیر تکاملی و نحوه سرایت انگلهای روده ای به نظر می رسد آگاهی دست اندرکاران مراکز نگهداری اطفال ناقص و رعایت موازین بهداشتی ناکافی است. بررسی دقیقتر علل و عوامل سرایت آلودگی در مهد کودکها و حذف آنها، انجام آزمایش های ادواری کودکان و مربیان و کنترل بهداشتی و آموزش کارکنان ضروری به نظر می رسد.