رابطه بین بار کاری فکری و رضایت شغلی اعضای هیات علمی با عملکرد آموزشی آنان

بار کاری فکری و رضایت شغلی از مهمترین عوامل تاثیرگذار بر عملکرد شغلی محسوب می‎شود. هدف مطالعه حاضر، ارزیابی بار کاری فکری و رضایت شغلی و ارتباط آن با کیفیت آموزش ارائه شده توسط اعضای هیئت علمی بود.

این مطالعه در بین 34 نفر از اعضای هیات علمی به صورت سرشماری انجام شد. جهت ارزیابی بار کاری فکری از ابزار NASA-TLX و برای ارزیابی رضایت شغلی از مقیاس رضایت- نارضایتی شغلی استفاده شد. نمره کیفیت تدریس به عنوان معیاری برای ارزیابی عملکرد آموزشی استفاده شد. متغیرهای کمی در قالب شاخص های مرکزی (میانگین و انحراف معیار) گزارش شد. جهت تعیین نقش متغیرهای توجیهی بر میزان بار فکری از رگرسیون خطی چندگانه در سطح اطمینان 95% استفاده شد.

میانگین بار کاری فکری اعضای هیات علمی برابر با (48/24) 94/52 بود. کارآیی و فشار زمانی، به ترتیب بیشترین و کمترین امتیاز را در بین زیربعدهای بار کاری به خود اختصاص دادند. میانگین نمره رضایت شغلی برابر با (61/27) 85/56 بود و رضایت از مدیر گروه و رضایت از همکار بیشترین و رضایت از حقوق و مزایا کمترین بعد رضایت شغلی بود. رابطه بین کیفیت تدریس با هر دو متغیر بار کاری فکری و رضایت شغلی، معنادار نبود.

بین بار کاری فکری و رضایت شغلی با نمره کیفیت تدریس، رابطه معناداری مشاهده نشد. اما توصیه می شود با هدف ارتقای کیفیت آموزش ارائه شده توسط اعضای هیات علمی دانشکده، همواره تمهیداتی در راستای بهبود کیفیت زندگی کاری آنان مدنظر قرار گیرد.