مدل نقش خانواده در تربیت سبک زندگی اجتماعی فرزندان از منظر منابع اسلامی با رویکرد روانشناسی فردی

 پژوهش حاضر با هدف ارایه مدل نقش خانواده در تربیت سبک زندگی اجتماعی فرزندان از منظر منابع اسلامی(قرآن و احادیث) با رویکرد روانشناسی فردی تدوین شده است. این پژوهش کیفی است، که با گردآوری اطلاعات به شیوه اسنادی و نمونه گیری غیر تصادفی از نوع هدفمند با روش تجزیه و تحلیل داده ها به روش گرندد تئوری با کدگذاری باز، محوری و انتخابی و در نهایت کدهسته ای به استخراج مولفه های و سرانجام تبیین مدل مذکور پرداخته است. با توجه به رویکرد رواشناسی فردی که انسان را اجتماعی و تیپ مفید برای اجتماعی را دارای سبک زندگی سالم معرفی می کند و با مراجعه به قرآن و احادیث اسلامی با استفاده از نمونه گیری هدفمند بر اساس اصل اشباع، 145 کد باز اولیه، 28 کد محوری، و در نهایت با توجه به ابعاد شرایط به وجود آوردنده، راهبردها و پیامدها، 5 کد انتخابی تبیین کننده مولفه های مدل نقش خانواده در تربیت سبک زندگی اجتماعی فرزندان با رویکرد روانشناسی فردی، با محوریت یک کد هسته ای با عنوان تربیت اجتماعی در مسیر مفید بودن برای دیگران، از منابع اسلامی استخراج گردید. این مولفه ها توسط 11 کارشناس علوم انسانی و روان شناسی مورد ارزیابی قرار گرفته و با استفاده از شاخص روایی محتوایی (CVI) تحلیل شد. روایی مولفه ها توسط کارشناسان مطلوب ارزیابی شد (92/0=CVI). سر انجام با توجه به مولفه های بدست آمده، مدل نقش خانواده در تربیت سبک زندگی اجتماعی فرزندان از منظر منابع اسلامی با رویکرد روانشناسی فردی با کد هسته ای تربیت اجتماعی فرزندان در مسیر مفید بودن برای دیگران طراحی شد.