تبیین الگوهای طراحی محیط بیوفیلیک: مرور نظام مند مفاهیم و رویکردها

در طول دو دهه ای که از عمر طراحی بیوفیلیک در معماری می گذرد، دیدگاه های متعددی در زمینه الگوهای یک محیط بیوفیلیک ارائه شده است که تفاوت هایی با یکدیگر دارند. هدف از این پژوهش، تحلیل شباهت ها و تفاوت هایی است که در میان این دیدگاه ها وجود دارد. نوع پژوهش کیفی بوده و گردآوری اطلاعات بر مبنای مطالعه منابع کتابخانه ای- اسنادی انجام گرفته است. کلیدواژه ها و مفاهیم اصلی از طریق تحلیل محتوای مطالب، استخراج شده و از طریق استدلال استقرایی و تطبیق میان آن ها نتایج به دست آمده است. در این تحقیق، دیدگاه های مختلف مطرح شده در زمینه الگوهای طراحی بیوفیلیک از طریق مرور نظام مند استخراج گردیده و 47 منبع نهایی مورد بررسی قرار گرفتند. دیدگاه ها در 4 خوشه قابلیت جمع بندی داشتند و از میان آن ها خوشه غالب انتخاب شد. این خوشه از سه دسته بندی تجربه مستقیم طبیعت، تجربه غیرمستقیم طبیعت، تجربه فضا و مکان و 27 الگو شامل سبزینگی، نور طبیعی، آب، اشکال و فرم های طبیعی، مصالح طبیعی و دورنما و پناهگاه تشکیل شده است. الگوهایی که از میانگین فراوانی دسته مربوطه، فراوانی بیشتری داشتند به عنوان الگوهای مهم شناسایی شدند و برای هر یک از این الگوها راهکارهای طراحی ارائه گردید. برخی از این راهکارهای طراحی با فراوانی بیشتر عبارتند از وارد کردن پوشش گیاهی به فضای داخلی از طریق دیوارهای سبز داخلی، آتریوم های بزرگ با محیط های شبیه پارک و بسترهای کاشت داخلی، گنجاندن گیاهان در ساختمان با استفاده از بام های سبز، دیوارها و نماهای سبز و فضاهای سبز جیبی، گسترش محیط آبی از طریق ساخت مناظر آبی همچون فواره ها، بدنه های آبی، تالاب ها و برکه های ساخته شده، دیوارهای آبی و آکواریوم ها، استفاده از هندسه فراکتال در طراحی ها، استفاده از مصالح طبیعی مانند چوب، سنگ، بامبو و خاک رس در طیف وسیعی از محصولات، مبلمان و دیگر طراحی های داخلی و خارجی و ارتباط جغرافیایی، تاریخی، اکولوژیکی و فرهنگی با مکان.