بررسی میزان کاهش مصرف انرژی در ساختمان های خاک پناه در اقلیم گرم و خشک دزفول

انتخاب معماری متناسب با اقلیم هر منطقه مسئله ای است که همواره مورد توجه بشر بخصوص معماران بوده است. معماری در پناه خاک نیز یک رویکرد طراحی است که از دوره باستان در تمدن های مختلف برای مقابله با شرایط بد آب و هوایی از قبیل گرما، طوفان و... وجود داشته است. همین طور در شهر دزفول که در گذشته از فضای مسکونی که شوادون نام داشت در ماه های گرم سال برای فرار از شرایط طاقت فرسای اقلیمی استفاده می شد. هدف اصلی این تحقیق معرفی ایده معماری در پناه زمین و بررسی اثرات آن برآسایش ساکنین و میزان مصرف انرژی در تمام فصول سال در اقلیم مورد نظر است.

روش تحقیق: 

در این تحقیق با شبیه سازی در نرم افزار دیزاین بیلدر به بررسی و مقایسه عملکرد حرارتی و روشنایی دو بنا طراحی شده، یکی در پناه زمین و دیگری به عنوان شاهد روی سطح زمین، پرداخته شده است.

نتایج و بحث: 

در این پژوهش به بررسی مواردی از قبیل تهویه و نور(که معماری خاک پناه به طور طبیعی از آن کم بهره است و برای بهبود شرایط نیاز به مصرف انرژی زیادی دارد) و میزان مصرف انرژی سرمایش و گرمایش و دما هوا داخل ساختمان که چه اندازه به شرایط مطلوب دمایی نزدیک است پرداخته شده. راهکارهایی جهت اصلاح و بهبود این شرایط از قبیل گودال باغچه، نورگیر سقفی، پنجره دوجداره، سایبان، عایق حرارتی و...ارائه شده است.

در نتیجه ضمن اینکه ساختمان خاک پناه نسبت به حالت شاهد (در روی سطح زمین)، از لحاظ دما هوا داخل ساختمان 56/6 درصد به حالت مطلوب نزدیکتر بود؛ میزان مصرف انرژی سالانه بدست آمده نیز نشان داد: به لحاظ تهویه 3/28 درصد، انرژی روشنایی 16/15 درصد، انرژی سرمایشی 85/42 درصد و انرژی گرمایشی 16/46 درصد، از حالت بهینه تری برخوردار بود.