تجارب دانش آموختگان پرستاری از آمادگی حرفه ای در جریان گذر به نقش بالینی خود

گذر از نقش دانشجویی به نقش حرفه ای، به عنوان یک مرحله مهم در طول دوره شغلی پرستاران، از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. عدم آمادگی دانش آموختگان پرستاری برای گذر به نقش حرفه ای خود و ورود به محیط بالین، موجب بروز واکنش های نامطلوبی در ابعاد جسمانی و روانی آنها شده و سبب می گردد آنان نتوانند خود را با محیط جدید مطابقت دهند. این مطالعه، برای درک تجارب دانش آموختگان پرستاری از آمادگی خود برای ورود به محیط کار، طراحی گردیده است.
این مطالعه یک پژوهش کیفی از نوع پدیدارشناسی است که با مشارکت 9 نفر از پرستاران تازه کار صورت گرفته است. روش جمع آوری داده ها، مصاحبه عمیق و بدون ساختار بوده و برای تجزیه و تحلیل و تفسیر داده ها از روش دیکلمن استفاده شده است.
یافته های این مطالعه در قالب چهار درون مایه ارایه گردیده است. این درون مایه ها عبارتند از: شایستگی حرفه ای، اعتماد به نفس، توقعات همکاران و واکنش های نامطلوب عاطفی.
بحث: یافته های این پژوهش که تجارب عینی شرکت کنندگان در مطالعه می باشد، نشان داد که بسیاری از شرکت کنندگان در مطالعه، به نوعی عدم آمادگی برای ورود به محیط کار را تجربه کرده اند. بازنگری برنامه درسی رشته پرستاری و تدارک برنامه های آموزشی مناسب در حین تحصیل در دانشگاه، که بتواند دانش آموختگان پرستاری را با آمادگی بیشتر روانه محیط کار نماید، به عنوان راه کار مناسب پیشنهاد گردیده است.