درون مایه های ادب پایداری در شعر متوکل طه شاعر پایداری فلسطین

متوکل طه یکی از شاعران برجسته فلسطینی معاصر است که با استفاده از هنر شاعری خویش آثار ارزشمندی در زمینه ادبیات پایداری و ترسیم حوادث دهشتناک سرزمین فلسطین، و جانفشانیها و مبارزات آنان خلق کرده است. شعر او تصویرگر پایداری، آزادی خواهی و مبارزات مردم فلسطین و جنایات هولناک اشغالگران صهیونیستی است. شاعر با درک فضای حساس زمان خود درصدد ایفای رسالت اجتماعی خود در آگاهی بخشی به مردم فلسطین و ادامه پایداری تا رسیدن به آرمان خویش است. ولی او در سایه دیگر بزرگان ادبیات پایداری، آنچنان که شایسته اوست معرفی نشده است و تا حدودی مورد غفلت واقع شده است. در این راستا پژوهش حاضر، با روش تحلیلی و توصیفی، مهمترین درون مایه های پایداری را در شعر او مورد کنکاش قرار داده است و یافته های این پژوهش نشان میدهد؛ وی با احساس غنی شاعرانه و قدرت بیان خود توانسته است به خوبی جانفشانیهای مردم ستمدیده فلسطین را به تصویر بکشد و بارقه امید را در دل آنان زنده نگه دارد. توصیف وحشیگریهای اشغالگران وترسیم جنایت آنان، امید بخشی به آزادی و رهایی و بازگشت، مبارزه طلبی و دعوت به پایداری، زنده نگه داشتن انتفاضه فلسطین و حمایت از آن، مخالفت با گفتگو و سازش با اشغالگران، صلح دوستی، توصیف سختیهای زندان و پایداری در برابر آن، خیانت و سیاستهای سران عرب به آرمان فلسطین، آگاهیبخشیدن و هشدار اعتماد کردن به دشمن، از مهمترین درون مایه های گفتمان شعری متوکل طه است.