ترکیب شیمیایی و مواد ضدتغذیه ای علوفه سالیکورنیا بیگلوی (Salicornia bigelovii) و تاثیر گنجاندن آن در جیره بر مصرف خوراک، عملکرد رشد و قابلیت هضم مواد مغذی در بره ‏های پرواری

هدف از این تحقیق، بررسی اثر تغذیه علوفه سالیکورنیا بیگلوی بر عملکرد رشد و لاشه بره های پرواری بود. آزمایش با استفاده از 63 راس بره نر افشاری در قالب طرح کاملا تصادفی با هفت تیمار و نه تکرار طی 100 روز انجام شد. تیمارها عبارت بودند از: جیره بدون سالیکورنیا (شاهد) و جیره های حاوی 45، 90، 135، 180، 225 و 270 گرم سالیکورنیا به جای یونجه در کیلوگرم ماده خشک جیره. سالیکورنیا نسبت به یونجه حاوی مقادیر کمتری پروتئین، نیترات و فیبر شوینده خنثی (NDF) بود، اما مقادیر بیشتری خاکستر، سدیم، اگزالات و ترکیبات فنولی داشت. تغذیه سطوح افزایشی سالیکورنیا موجب افزایش خطی مصرف روزانه آب شد (05/0>P). مصرف روزانه ماده خشک با افزایش سالیکورنیا بیشتر شد (05/0=P)، اما مصرف ماده آلی و پروتئین خام تغییر نکرد. تغذیه سالیکورنیا اثر معنی داری بر رشد روزانه و ضریب تبدیل بر اساس ماده آلی جیره نداشت، اما در سطوح 135 گرم و بیشتر، موجب افزایش ضریب تبدیل بر اساس ماده خشک جیره شد. ضرایب هضم ماده خشک (072/0=P) و خاکستر (012/0=P) با افزایش مصرف سالیکورنیا روند افزایشی، و قابلیت هضم NDF روند کاهشی (048/0=P) نشان داد، اما قابلیت هضم ماده آلی، پروتئین خام و عصاره اتری و بازده لاشه تغییری نداشت. درمجموع، تغذیه علوفه سالیکورنیا تا 270 گرم در کیلوگرم ماده خشک جیره (با نسبت علوفه به کنسانتره 30 به 70) موجب افزایش مصرف آب حیوانات شد، اما اثر منفی بر عملکرد بره های پرواری نداشت و می توان آن را به عنوان جایگزین بخشی از علوفه جیره در گوسفندان نر افشاری توصیه نمود.