ارزیابی بافت نرم صورتی در بزرگسالان دارای رابطه ی دندانی و استخوانی طبیعی در استان فارس

بیان مساله: در ایران با وجود انجام بررسی های سفالومتریک گوناگون وارایه ی معیار استانداردهای بافت سخت، به بررسی و واکاوی بافت نرم کمتر توجه شده است.
این پژوهش با هدف بررسی بافت نرم صورت بزرگسالان دارای اکلوژن و رابطه ی اسکلتی طبیعی استان فارس انجام گردیده است.
در این پژوهش، 1500 دانشجو با دامنه ی سنی 18 تا 24 سال و میانگین سنی 21 سال زاده شده در استان فارس، معاینه ی بالینی شدند که، 44 نفر با اکلوژن طبیعی و صورت متناسب برای فراهم کردن پرتونگاری سفالومتری جانبی استاندارد برگزیده شدند. پس از انجام واکاوی، این افراد (23 زن و 21 مرد) که، دارای اندازه های طبیعی نرمال سفالومتریک بودند، بافت نرم صورت آنها با آنالیزهای اشتاینر (Steiner)، ریکتز Ricketts))، مریفیلد (Merrifield) و هالدوی (Holdaway) بررسی گردید و مقادیر به دست آمده، پس از انجام آزمون های آماری (تی تست و لون) با مقادیر استاندارد این آنالیزها مقایسه شد.
در آنالیز مریفیلد، اندازه ی زاویه ی Z در دو گروه زن و مرد، تفاوتی چشمگیر نداشت و تقریبا یکسان بود. در آنالیز ریکتز، میانگین فاصله ی لب های بالا و پایین از خط E، در دو گروه زن و مرد، تفاوتی نداشت و در هر دو جنس، مقادیری همسان به دست آمد. در بررسی اشتاینر دیده شد که، مردان لبهایی جلو زده و برجسته تر از زنان دارند و میانگین به دست آمده برای گروه مردان، بیشتر از زنان بود. در حالی که در آنالیز هالدوی، از 11 متغیر اندازه گیری شده، تنها سه متغیر، ضخامت چانه، لب بالا و میزان کشش لب بالا، در میان دو گروه تفاوت آماری معنی دار داشت و دیگر متغیرهای اندازه گیری شده، تفاوت آماری معنی دار با هم نداشتند. بررسی این سه متغیر نشان داد که، ضخامت چانه، لب بالا و میزان کشش لب بالا در مردان بیشتر از زنان است.
یافته های این پژوهش معیارهای بافت نرم را در جمعیت مورد بررسی به دست داد و نشان داد که، به جز آنالیز اشتاینر و هالدوی و آن هم تنها در سه مورد از اندازه گیری ها، تفاوتی معنی دار آماری میان افراد این پژوهش، با نمونه های ارایه شده ی خارجی، وجود ندارد.