مقایسه روش های ایستگاهی و منطقه ای گشتاورهای خطی در برآورد بارندگی های حداکثر ماهانه حوزه زاینده رود

یکی از مشکلات و موانع موجود در فرآیندهای تحلیل فراوانی و پیش بینی پدیده هایی نظیر بارندگی، نبود آمار طولانی مدت در ایستگاه های مورد مطالعه می باشد. این مسئله در کنار مسایل مربوط به عدم دقت کافی در برآوردهای ایستگاهی، باعث افزایش استفاده از روش های منطقه ای در انجام چنین تحقیق هایی شده است. در این تحقیق، از روش یاد شده برای تعیین توزیع اصلی داده های بارندگی حداکثر ماهانه 18 ایستگاه باران سنجی حوزه رودخانه زاینده رود، استفاده شد و در نتیجه توزیع مقادیر حدی تعمیم یافته به عنوان مناسب ترین توزیع، انتخاب و پارامترهای توزیع و چندکهای آن برآورد گردیده است.