مقایسه دو روش آموزش حضوری و غیر حضوری بر افزایش میزان شیردهی انحصاری به مادران باردار

امروزه اهمیت شیردهی انحصاری با شیر مادر در رشد و بقای کودک و نقش آموزش در ارتقا فرهنگ شیردهی بر کسی پوشیده نیست. اکثر فعالیتهای آموزشی که تاکنون در این زمینه انجام شده در جهت آموزش مادران در دوران پس از زایمان و اجرای طرح هم اتاقی مادر و کودک (Roomming in) بوده است. در بررسی حاضر سعی شده میزان اثر بخشی آموزش حضوری و غیر حضوری شیردهی قبل از زایمان مورد بررسی و مقایسه قرار گیرد.
در این مطالعه که از نوع کارآزمایی شاهد دار تصادفی شده می باشد 108 زن باردار در گروه سنی 20 تا 30 سال و در ماه های 8 و 9 حاملگی با حداقل تحصیلات دیپلم، اول زا و فاقد بیماری سیستمیک که به مراکز بهداشتی درمانی شهر همدان مراجعه کرده اند مورد بررسی قرار گرفتند. در ابتدا افراد مورد مطالعه به دو گروه 54 نفری تقسیم شدند و یک گروه تحت آموزش حضوری (سخنرانی، نمایش فیلمهای آموزشی، اسلاید، پرسش و پاسخ) و گروه دیگر تحت آموزش غیر حضوری(ارایه جزوه آموزشی که حاوی همان مطالب آموزش حضوری بود) قرار گرفتند و سپس هر دو گروه به مدت 6 ماه بعد از زایمان از نظر میزان شیردهی انحصاری تحت پیگیری قرار گرفتند.
طبق نتایج حاصله از این پژوهش میزان شیردهی انحصاری در 6 ماه اول زندگی از 56.6% در گروه آموزش غیر حضوری به 82.7% در گروه آموزش حضوری افزایش نشان می داد که از نظر آماری دارای اختلاف معنی داری می باشد ((P<0.05.
نتیجه نهایی: روش آموزش حضوری نسبت به آموزش غیر حضوری در زمان بارداری بر افزایش شیردهی انحصاری با شیر مادر تاثیر بیشتری دارد.