مطالعه توصیفی مقطعی علائم بالینی و یافته های MRI در 60 بیمار مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس

مالتیپل اسکلروزیس یکی از شایع ترین بیماری های دمیلینه کننده محسوب می شود که با التهاب و تخریب پوشش میلین اعصاب مرکزی بصورت ظهور پلاکهای پاتولوژیک مشخص می شود. روش های پاراکلینیکی متعددی در تشخیص بیماری وجود دارد که یکی از آنها روش تشخیصی MRI می باشد. این مطالعه با هدف ارزیابی تظاهرات بالینی و یافته های MRI در 60 بیمار مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس انجام گرفت.
در این مطالعه که بصورت توصیفی مقطعی به انجام رسید 60 بیمار مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس بستری در بخش نورولوژی بیمارستان سینا همدان در طی 4 سال (از سال 1378 تا 1382) مورد بررسی قرار گرفتند. تظاهرات بالینی و نتایج حاصل از معاینات فیزیکی بیماران، سن، جنس، سابقه فامیلی ابتلا به مالتیپل اسکلروزیس. سابقه ابتلا به بیماری های شدید عفونی و بیماری های روانی و رفتاری جمع آوری گردید. همچنین خصوصیات پلاکهای مالتیپل اسکلروزیس از لحاظ اندازه، تعداد و نحوه پراکندگی آنها در MRI بیماران مورد بررسی قرار گرفت و این خصوصیات با شدت علایم بالینی بیماری تطابق داده شد. اطلاعات بدست آمده از طریق نرم افزار آماری EP16 و آزمون دقیق فیشر تجزیه و تحلیل گردید.
بین شدت تظاهران بالینی و دو شاخص سن کم (میانگین سنی 25 سال) و سابقه مثبت ابتلا به بیماری شدید عفونی رابطه معنی دار آماری وجود داشت (به ترتیب P=0.00001 و P=0.00005) اما بین تظاهرات شدید بیماری و خصوصیات پلاکهای مالتیپل اسکلروزیس در MRI بیماران سابقه فامیلی ابتلا به بیماری مالتیپل اسکلروزیس و سابقه ابتلا به بیماری های روانی و رفتاری در بیماران رابطه معنی داری مشاهده نشد. تظاهرات بالینی در هر دو جنس (32 زن و 6 مرد) نیز عموما بصورت خفیف ظهور نموده بود.
نتیجه نهایی: پیش بینی شدت علایم بیماری مالتیپل اسکلروزیس از روی مطالعه MRI و پیش بینی تغییرات MRI از روی شدت علائم بیماری میسر نمی باشد و مطالعه هر دو معیار بطور همزمان در ارزیابی بیماری و تشخیص مراحل آن ضروری است.