بررسی اثر قرص سیپروهپتادین بر پیشگیری از تهوع و استفراغ ناشی از ماده حاجب حین آنژزوگرافی کرونر و ونتریکولوگرافی بطن چپ

بیماری های عروق کرونر یکی از مشکلات عمده بهداشت و درمان جوامع امروز است که با تشخیص صحیح بیماری های عروق کرونری و درمان آنها می توان از پیشرفت و توسعه بیماری و فرآیند تصلب شرایین در عروق کرونری جلوگیری نمود. در حال حاضر آنژیوگرافی عروق کرونری استاندارد طلایی تشخیص بیماری های آترواسکروتیک عروق کرونری می باشد. در این روش مانند هر روش تهاجمی تشخیصی دیگر خطراتی بیمار را تهدید می نماید. از آن جمله می توان به عوارض ماده حاجب حین آنژیوگرافی مانند تهوع و استفراغ اشاره کرد. با توجه به اینکه تهوع واستفراغ از جمله شکایت های شایع بیماران بوده و یکی از معضلات در انجام آنژیوگرافی است که باعث غیر استریل شدن محیط و افزایش طول مدت آنژیوگرافی می گردد و همچنین نقش گیرنده های سروتونین مغز در ایجاد تهوع و استفراغ، لذا در این مطالعه به بررسی اثر قرص خوراکی سیپروهپتادین بر پیشگیری تهوع و استفراغ ناشی از ماده حاجب حین آنژیوگرافی عروق کرونری و ونتریکولوگرافی بطن چپ پرداخته شد.
در این مطالعه تعداد کل بیماران (400 نفر) به دو گروه مساوی تقسیم شدند. به یک گروه قرص پلاسبو و به گروه دیگر قرص خوراکی سیپروهپتادین 8 mg یک ساعت قبل از انجام آنژیوگرافی به بیماران داده شد. این بیماران در طی 12 ساعت بعد از انجام آنژیوگرافی از نظر وجود یا عدم وجود تهوع و استفراغ و دیگر عوارض توسط مجری طرح ویزیت و نتایج در پرسشنامه ثبت می شد و از نرم افزار SPSS و آزمون های آماری t-test و x2 جهت تجزیه و تحلیل داده ها استفاده گردید.
عوارض minor ماده حاجب در 78 مورد مشاهده شد که با مصرف قرص سیپروهپتادین این عوارض به 27 مورد کاهش یافت. در گروهی که پلاسبو دریافت کردند 27% تهوع، 5.5% استفراغ و 3% اغ زدن و در گروهی که قرص سپروهپتادین دریافت کردند 8% تهوع، 2% استفراغ و 1% اغ زدن مشاهده شد. بین میزان شیوع عوارض در جنس مرد و زن، کسر تخلیه و گرفتاری عروق کرونر ارتباط معنی داری مشاهده نشد.
داروی خوراکی سیپروهپتادین در کاهش بروز تهوع و استفراغ از عوارض minor ماده حاجب موثر بود.