بررسی تاثیر سیستم های مختلف تغذیه بر عملکرد دانه و کارایی نیتروژن در برخی از ارقام آفتابگردان در آذربایجان غربی

این آزمایش در سال های زراعی 78-1377 در مزرعه ایستگاه تحقیقات کشاورزی میاندوآب استان آذربایجان غربی به صورت طرح کرت های یکبار خرد شده در قالب بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار پیاده شد. عوامل اصلی در این آزمایش شامل سطوح مختلف سیستم تغذیه ارگانیک (6، 12، 18، 24 و 30 تن کود دامی در هکتار)، سیستم تغذیه شیمیایی (40، 80، 120، 160 و 200 کیلو گرم نیتروژن در هکتار از منبع اوره)، سیستم تغذیه تلفیقی (40 کیلو گرم N + 24 تن کود دامی، 80 کیلوگرم N + 18 تن کود دامی، 120کیلو گرم N + 12 تن کود دامی و 160 کیلوگرمN + 6 تن کود دامی در هکتار) و سیستم بدون کود یا شاهد بود. عامل فرعی را ارقام Hysun-33,AS-508، رکورد و آرماویرسکی تشکیل دادند. نتایج به دست آمده نشان داد که تیمارهای سیستم تلفیقی و تیمار 200 کیلوگرم نیتروژن سیستم تغذیه شیمیایی به طور معنی داری عملکرد دانه و عملکرد نیتروژن بیشتری نسبت به سایر تیمارهای ارگانیک و شاهد تولید کردند. از بین سیستم تغذیه، تیمار 40 کیلو گرم نیتروژن در هکتار بیشترین کارایی زراعی نیتروژن را داشت. با توجه به نتایج تجزیه مرکب داده ها، ارقام هیبرید Hysun-33,AS-508 عملکرد دانه و عملکرد نیتروژن بیشتری تولید کردند و برای کشت در منطقه مناسب می باشند. با توجه به نتایج این آزمایش می توان با مصرف مخلوط کودهای آلی و شیمیایی مصرف کودهای شیمیایی را به طور قابل توجهی کاهش داد و در راستای کشاورزی پایدار گام برداشت.