بررسی تاثیر تاریخ کاشت، آبیاری و کلسیم بر عملکرد دانه و وقوع نکروز براکته آفتابگردان در منطقه گنبد

به منظور مطالعه اثر تاریخ کاشت، آبیاری و کلسیم بر عملکرد، اجزای عملکرد و سوختگی طبق آفتابگردان (هیبرید گلشید) تحقیقی در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی، به صورت فاکتوریل اسپلیت پلات، در سال زراعی 80 – 1379 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی گنبد اجرا شد. دو رژیم آبیاری (بدون آبیاری و آبیاری در سه مرحله رویت غنچه، گلدهی و پر شدن دانه) و دو تاریخ کاشت (10 اسفند و 10 فروردین) به صورت فاکتوریل کرت های اصلی و 4 سطح کودی (بدون کاربرد کود، کاربرد 100 کیلوگرم کلرور کلسیم در خاک و دادن کلرور کلسیم و کود کامل به فرم محلول پاشی با غلظت 5 در هزار در دو نوبت قبل از غنچه و قبل از گلدهی) کرت های فرعی را تشکیل دادند. با تاخیر در کاشت ارتفاع بوته، قطر طبق و طول دوره رویش به طور معنی داری کاهش یافت. اثر تاریخ کاشت بر وزن هزار دانه از نظر آماری معنی دار نبود، در صورتی که وقوع نکروز براکته با تاخیر در کاشت به طور معنی داری افزایش یافت. انجام آبیاری سبب افزایش معنی دار قطر طبق، ارتفاع بوته، طول دوره رویش و وزن هزار دانه گردید، در حالیکه وقوع نکروز براکته با انجام آبیاری کاهش معنی داری یافت. اثر کود بر قطر طبق، ارتفاع بوته، طول دوره رویش، وزن هزار دانه، گردید، در حالیکه وقوع نکروز براکته با انجام آبیاری کاهش معنی داری یافت. اثر کود بر قطر طبق، ارتفاع بوته، طول دوره رویش، وزن هزار دانه، عملکرد دانه و وقوع نکروز براکته معنی دار نبود. اثر آبیاری و تاریخ کاشت بر عملکرد دانه در سطح یک درصد معنی دار بود. تیمار آبیاری با 1862 کیلو گرم در هکتار عملکرد دانه بیشتری نسبت به تیمار بدون آبیاری با 968 کیلو گرم در هکتار داشت. همچنین میزان عملکرد دانه در تاریخ کاشت اول و دوم به ترتیب 1669 و 1161 کیلوگرم در هکتار بود.