بررسی میزان ایمنی زایی در برابر لیشمانیوز با استفاده از لیپوزوم های حاوی آنتی ژن rLmSTI1 در مدل موشی

مصونیت علیه لیشمانیوز با تحریک سیستم ایمنی از نوع ایمنی سلولی صورت می گیرد. آنتی ژن Recombinant Leishmania major Stress & Temperature Inducible Protein 1(rLmSTI1) به عنوان کاندیدای واکسن لیشمانیوز مطرح شده است. لذا هدف از این مطالعه بررسی تاثیر استفاده از لیپوزوم به عنوان یک حامل جهت ارایه آنتی ژن rLmSTI1 به منظور القای پاسخ ایمنی از نوع ایمنی سلولی در موش های BALB/c در برابر لیشمانیوز می باشد.

لیپوزوم های حاوی rLmSTI1 با استفاده از فسفولیپید Distearoylphosphatidylcoline (DSPC) و کلسترول با روش دهیدراسیون - رهیدراسیون تهیه شدند. خصوصیات مورفولوژی و اندازه لیپوزوم ها توسط میکروسکپ نوری و دستگاه آنالیز کننده اندازه ذره ای ارزیابی گردیدند. فراورده های تهیه شده شامل فراورده لیپوزومی حاوی آنتی ژن rLmSTI1، محلول آنتی ژن rLmSTI1، محلول PBS (phosphate buffer saline) و لیپوزوم خالی به صورت زیر جلدی به موش های BALB/c ماده سه مرتبه به فاصله 3 هفته تزریق شد. سه هفته بعد از آخرین تزریق یادآور، موش ها با تزریق پروماستیگوت های زنده لیشمانیا ماژور (1.5×106) به صورت زیر جلدی تحت آزمون چالش قرار گرفتند. میزان تورم و بروز زخم در پای موش ها به صورت هفتگی به مدت 12 هفته اندازه گیری شد. میزان آنتی بادی های ضد لیشمانیایی (IgG total, IgG1, IgG2a) در سرم موشهای واکسینه شده با تکنیک ELISA، قبل و 12 هفته بعد از آزمون چالش، مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین تعداد انگل موجود در طحال موشهای واکسینه شده مورد بررسی قرار گرفت.

در بین گروه های مختلف، لیپوزومهای حاوی آنتی ژن rLmSTI1 بیشترین تاثیر را در جلوگیری از تورم و زخم داشته و بیشترین تیتر آنتی بادی IgG2a را تولید کرده بودند. همچنین کمترین تعداد انگل در طحال مربوط به موشهای واکسینه شده با لیپوزومهای حاوی ژن rLmSTI1 بود.

ارایه آنتی ژن rLmSTI1 توسط لیپوزوم می تواند سیستم ایمنی را به نحو موثرتری در مقایسه با زمانی که آنتی ژن به صورت محلول ارایه می شود، به سمت ایمنی سلولی سوق داده و باعث محافظت موشها در مقابل لیشمانیوز شود.