مقایسه ظرفیت آنتی اکسیدانی تام سرم و بزاق بیماران مبتلا به دیابت نوع II با گروه کنترل

در بدن انسان تعدادی سیستم های خاص برای مقابله با آسیب های حاصل از رادیکال های آزاد وجود دارد که بنام سیستم دفاع آنتی اکسیدانی معروفند. در بعضی از بیماری های انسان، این سیستم های دفاعی می توانند تغییر یابند و ممکن است این تغییر در تشخیص و یا سیر بیماری های مختلف مورد استفاده قرار گیرد. دیابت یکی از مهمترین بیماری های شایع مزمن است که گفته شده ظرفیت آنتی اکسیدانی در آن تغییر می کند. لذا این تحقیق با هدف تعیین و مقایسه ظرفیت آنتی اکسیدانی سرم و بزاق بیماران دیابتی در مقایسه با افراد غیر دیابتی انجام شده است.
در یک مطالعه توصیفی تحلیلی 42 نفر از بیماران دیابتیک نوع II مراجعه کننده به مرکز دیابت اراک به عنوان گروه مورد با 42 نفر گروه شاهد که از لحاظ سن و جنس با افراد مورد همتا بودند از نظر ظرفیت آنتی اکسیدانی سرم و بزاق مقایسه شدند. ظرفیت آنتی اکسیدانی در سرم و بزاق با استفاده از روش FRAP (Ferric Reducing Ability of Plasma) اندازه گیری شد.
میانگین و انحراف معیار ظرفیت تام آنتی اکسیدانی سرم و بزاق در افراد مورد به ترتیب 0.087±2.62 و 0.110±1.90 میکرومول در میلی لیتر (0.001>p) و در افراد شاهد به ترتیب 0.064±2.05 و 0.098±1.97میکرومول در میلی لیتر (0.05>p) بود. افزایش ظرفیت آنتی اکسیدانی تام سرم گروه مورد از لحاظ آماری معنی دار بود (0.001>p) ولی کاهش ظرفیت آنتی اکسیدانی تام بزاق معنی دار نبود.
نتایج ما نشان داد که میزان ظرفیت آنتی اکسیدانی سرم این بیماران نسبت به گروه شاهد بیشتربود. ولیکن در بزاق بیماران این تفاوت مشاهده نشد. لذا در صورتی که از ظرفیت آنتی اکسیدانی بتوان در تشخیص و سیر بیماری استفاده نمود این اختلاف بایستی مورد نظر قرار گیرد.