میزان پراکندگی ژن icsA و باندهای پروتئینی آن در بین شیگلا فلکسنری های جدا شده از سه بیمارستان تهران

تعیین پراکندگی ژن IcsA و پروتئین آن در بین سویه های شیگلا فلکسنری جدا شده از نمونه های بالینی شهر تهران 100 سویه از باکتری های شیگلا فلکسنری توسط روش های استاندارد باکتری شناسی و بیوشیمیایی شناسایی شد. جداسازی DNA بر اساس روش سدیم پرکلرات Hot start PCR و به کمک دو جفت پرایمر انجام شده و محصولات هر مرحله به کمک الکتروفورز در ژل 0.8 درصد و بافر TAE جدا و بررسی شدند. استخراج پروتئین کامل باکتری های شیگلا فلکسنری به منظور تعیین الگوی پروتئینی و مشاهده نوار احتمالی پروتئین IcsA (نوار 120 کیلو دالتونی) به کمک روش SDS-PAGE انجام شد. تعیین فنوتیپ تهاجمی جهت شناسایی سویه های تهاجمی باکتری های شیگلا فلکسنری به کمک رنگ کنگورد صورت پذیرفت.
شیگلا فلکسنری از 100 سویه جدا شده و در 46 مورد (46 درصد) هر دو محصول 1600 و 1709 کیلو بازی با روش PCR مشخص شدند. همچنین نوار 120 کیلو دالتونی که احتمالا مربوط به پروتئین IcsA می باشد، در 46 نمونه مشاهده شد. دامنه نوارهای پروتئینی از 30 الی 150 کیلو دالتون بودند.
IcsA، پروتئینی لازم و ضروری در شیگلا فلکسنری برای تجمع اکتین است. از آنجایی که در این مطالعه ژن IcsA و پروتئین آن از همه سویه های شیگلا جدا نشدند، به نظر می رسد که بیماری زایی همه سویه های این باکتری یکسان نباشد. از طرف دیگر، همزمانی وجود ژن IcsA با روش PCR در 46 مورد و مشاهده نوار 120 کیلو دالتونی که احتمالا مربوط به پروتئین IcsA بوده در 46 مورد، گویای این نکته است که ظاهرا نتایج حاصل از این دو روش تایید کننده یکدیگر می باشند. همچنین، چون صحت آزمون PCR بر اساس توالی اولیگومرهای پرایمرها بودند، ممکن است صحت آزمون PCR بیشتر از روش SDS-PAGE قابل بررسی باشد.