جداسازی ژن اینترفرون گامای بابون زیتونی و طراحی سیستمی نیمه کمی بر اساس PCR رقابتی جهت سنجش بیان این ژن

سالیان متمادی است که از پریمات ها به عنوان نزدیکترین مدل های حیوانی برای بررسی بیماری ها، داروها و واکسن های انسانی استفاده می شود. پریمات ها همچنین میزبان طبیعی رترو ویروس های خانواده STLV/HTLV هستند که از این خانواده HTLV-I یکی از مشکلات بهداشتی استان خراسان نیز می باشد. اخیرا در بابون زیتونی، ویروسی بسیار نزدیک به HTLV-I یافت شده که آن را به عنوان مدلی ایده آل برای مطالعات درمانی این بیماری مطرح نموده است. ابداع روش هایی جهت ارزیابی سایتوکاین های این حیوان، بویژه اینترفرون گاما، اولویت بالایی برای چنین مطالعاتی دارد.
در این مطالعه چگونگی جداسازی cDNA اینترفرون گاما از سلول های خون محیطی، مقایسه توالی ژنی آن با انسان و سایر پریمات ها، ساختن پلاسمیدهای رقابتی و بالاخره چگونگی سنجش بیان این سایتوکاین مورد بررسی قرار گرفت. به منظور استاندارد کردن نتایج اندازه گیری ها در این روش نیاز به اندازه گیری بیان یک ژن خانگی نیز بود؛ به همین دلیل پلاسمیدی رقابتی برای سنجش بیان ژن گلیسر آلدئید 3 فسفات دهیدروژناز (G3PDH) نیز ساخته شد.
دو توالی جدید مربوط به اینترفرون گاما و G3PDH این بابون در بانک ژن NCBI ثبت گردید. نتایج PCR رقابتی و تحلیل نتایج الکتروفورز یک نمونه از سلول های تک هسته ای خون محیطی این بابون نشان دهنده cDNA 7pg اینترفرون گاما در برابر 0.455pg از G3PDH بود.
با وجود پاره ای تفاوتها بین انترفرون گامای بابون و انسان، ساختار هر دو بسیار مشابه به نظر می رسد. بر اساس روش ارایه شده در این پژوهش، می توان نسبت بیان انترفرون گاما به G3PDHرا برای مقایسه بیان انترفرون گاما بین نمونه های مختلف به کار برد.