نظریه کثرت گرایانه جان هیک در بوته نقد

نظریه جان هیک در باب تعدد ادیان، نظریه کثرت گرایانه وجودشناختی است که بر اساس آن همه ادیان، راه هایی معتبر برای رسیدن انسان به حقیقت فی نفسه هستند. خدایان ادیان، حقیقت های عندالمدرک و توهم های واقع نمایند؛ در حالی که حقیقت فی نفسه دارای ویژگی های جوهری غیرقابل بیان و فرامقوله است. دیدگاه هیک، گرفتار مشکلات متعددی است. نظریه هیک به صورت تحلیلی درجه دو از ادیان، تحلیلی درست شمرده نمی شود؛ در ابطال طبیعت گروی، گرفتار دور معرفت شناختی است و تمایز میان ویژگی های صوری و جوهری در آن از میان می رود. به نظر می رسد هیک در ارائه نظریه خود در معتبر بودن تمام ادیان برای اتصال با حقیقت فی نفسه، گرفتار اشتباه مقولی است.