پلورالیسم دینی: نقد، راه حل

این مقاله بر آن است تا یکی از مسائل مهم در عرصه دین پژوهی و فلسفه دین، یعنی پلورالیسم دینی را نقد و بررسی کند. پلورالیسم دینی، بر آن است که همه ادیان، حداقل الاهی، حقانیت و نجات بخشی یکسان دارند.
در بحث پلورالیسم دینی، ابتدا، قرائت های گوناگون پلورالیسم دینی مطرح و سپس قرائت مورد تاکید جان هیک طراح نظریه پلورالیسم دینی در جهان معاصر مشخص شده است. در ادامه، مبنای پلورالیسم دینی که نظریه فنومن و نومن کانت در باب شناخت است، مورد انتقاد قرار گرفته و اثبات شده که پذیرش چنین مبنایی مستلزم قبول لاادری گرایی در باب شناخت واقعیت است؛ سپس مبنای دیگر پلورالیسم دینی یعنی تجربه دینی، بررسی شده و ضمن پاسخ به اشکال جان هاسپرز درباره تجربه دینی، اصل تجربه دینی به صورت منبع شناخت مورد قبول قرار گرفته و راه حل مناسب برای این تفاسیر متفاوت ارائه شده است که با پلورالیسم دینی جان هیک تفاوت هایی دارد. در پایان، دیدگاه قرآن و روایات اسلامی در باب رویت خدا مطرح شده است.