بررسی اثر کلونیدین خوراکی به عنوان پیش دارو بر تغییرات همودینامیک بیماران تحت درمان تشنج درمانی

تشنج درمانی به عنوان یک روش درمانی موثر به ویژه در بیماران افسرده مقاوم به درمان انتخاب می شود. این روش درمانی علاوه بر اثرات مثبت روان پزشکی دارای عوارضی از قبیل بی نظمی های قلبی، افزایش فشار خون و سکته قلبی ناشی از آن نیز است. برای کنترل و کاهش عوارض یاد شده از روش ها و داروهای متعددی استفاده می شود. در این مطالعه تاثیر قرص کلونیدین خوراکی که از دسته داروهای آلفا دو آگونیست است به عنوان پیش دارو بر پاسخ های همودینامیک پس از تشنج درمانی مورد بررسی قرار گرفت.
این مطالعه یک کارآزمایی بالینی دوسوکور متقاطع است که بر روی تعداد 37 بیمار با کلاس I و II کاندید تشنج درمانی در بیمارستان بهاران زاهدان در سال 1382 با رعایت مسایل اخلاقی بر روی سه گروه)دارونما، گروه 2/1 قرص و گروه 1 قرص کلونیدین(انجام گرفت. پس از القای بیهوشی یکسان در هر سه گروه 2 تا 3 دقیقه بعد از تشنج درمانی تعداد ضربان قلب و فشار متوسط شریانی کنترل و میانگین آنها با استفاده از آزمون های آماری مورد مقایسه قرار گرفت.
بنابر یافته های مطالعه کلونیدین خوراکی موجب کاهش معنی دار ضربان قلب (p<0.001) و کاهش نسبی فشار متوسط شریانی گردید، و زمان تشنج، برگشت تنفس خودبخودی و ریکاوری در بیماران سه گروه، اختلاف معنی داری را نشان نداد. با توجه به نتایج این بررسی، اولا کلونیدین خوراکی با تضعیف واکنش های استرس زا و دردناک موجب تثبیت وضعیت همودینامیک بخصوص ضربان قلب شده، و ثانیا تاثیر منفی چشمگیری بر طول مدت تشنج و ریکاوری بیماران ندارد.
پیشنهاد می شود در بیمارانی که کاندید تشنج درمانی هستند بخصوص افرادی که از ثبات قلبی مناسبی برخوردار نیستند از این دارو به عنوان پیش دارو و قبل از تشنج درمانی استفاده شود.