ارزیابی بافت شناسی استفاده از ژلاتین ماتریکس استخوان در ترمیم نقص استخوان درشت نی در خرگوش

استفاده از ژلاتین ماتریکس استخوانی (BMG: Bone Matrix Gelatin) برای هدایت استخوانسازی در ترمیم استخوان درشت نی (Tibia) در خرگوش نیوزلندی سفید در این پژوهش برای ارزیابی استخوانسازی تازه در استخوانهای بلند (Tibia) از BMG استفاده شده است. برای این منظور 6 سر خرگوش نر بالغ با 24 هفته سن، وزن تقریبی 3.71 کیلوگرم از نژاد نیوزلندی سفید انتخاب و از استخوانهای بلند آنها به روش M.Urist، ژلاتین ماتریکس استخوانی BMG تهیه شد. سپس 12 سر خرگوش از همان نژاد انتخاب و طی عمل جراحی سطح داخلی درشت نی پای راست آنها حدود 2.5 سانتی متر پایین تر از کندیل داخلی با استفاده از مته دندانپزشکی به قطر 3.5 میلی متر سوراخ شد. در 6 سر از حیوانها در محل سوراخ دو میلی گرم از ذرات BMG کار گذاشته شد (نمونه های آزمایشی). در 6 مورد باقی مانده (نمونه های شاهد) از این ذرات استفاده نشد. برای ارزیابی میزان ترمیم، حیوانها در روزهای 40 و 60 با دوز بالای کلروفرم کشته شدند و از نمونه های به دست آمده لام بافت شناسی تهیه شد. لامها با میکروسکوپ نوری مطالعه شدند. همچنین برای ارزیابی بافت استخوانی متراکم تشکیل شده در گروه آزمایشی با نمونه های طبیعی لامهای مشابه از دو نمونه با استفاده از میکروسکوپ نوری و عدسی مدرج مطالعه شد و با روش آماری Mann-Witney non parametric evaluation تجزیه و تحلیل شدند.
بررسی های بافتی نشان داد که در نمونه های آزمایشی بافت استخوانی متراکم طبیعی تشکیل یافته اما در گروه شاهد چنین بافتی مشاهده نشد. مقایسه بافت استخوانی تازه تشکیل یافته در نمونه های آزمایشی با استخوانهای طبیعی با استفاده از میکروسکوپ نوری و تجزیه و تحلیل آماری نشان دهنده جوان بودن این استخوان در نمونه های آزمایشی بود.
با توجه به قدرت هدایت استخوانسازی BMG در استخوانهای بلند، این ماده می تواند کاربرد بالینی داشته باشد.