بررسی شیوع دیس ریتمی های قلبی، تغییرات فشار خون و میزان اشباع هموگلوبین حین ساکشن تراشه و برونش در بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه

ساکشن تراشه و برونش در بیماران با عوارضی همراه است. یکی از این عوارض بروز دیس ریتمی قلبی است. برخی از منابع وقوع اکستراسیستول بطنی به دنبال ساکشن را شایع دانسته در حالی که برخی منابع دیگر برادی کاردی یا انقباض نابجای دهلیزی (PAC) را شایع ترین دیس ریتمی در جریان ساکشن تراشه و برونش ذکر کرده اند.
با توجه به خطرناک بودن دیس ریتمی های قلبی حین فرایند ساکشن و با عنایت به اختلاف نظر موجود بین محققین مختلف، پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان شیوع دیس ریتمی های قلبی به دنبال ساکشن ترشحات تراشه و برونش طراحی گردید.
تعداد 400 بیمار 65-18 ساله تحت تهویه مکانیکی بستری در بخش مراقبت های ویژه مرکز پزشکی آیت الله کاشانی مورد بررسی قرارگرفتند. قبل از اقدام به ساکشن از بیماران EKG گرفته شد و فشارخون، نبض واشباع هموگلوبین شریانی تعیین گردید. سپس بیماران به روش استاندارد تحت ساکشن تراشه و برونش قرار گرفته و فرایند ساکشن تا پیدایش دیس ریتمی و یا برطرف شدن اندیکاسیون زمینه ای ادامه یافت. حین فرایند ساکشن نیز فشار خون، نبض و اشباع هموگوبین شریانی تعیین و ثبت گردید. همچنین با پایان یافتن فرایند ساکشن از بیمار EKG اخذ گردید وجهت تایید تشخیص توسط متخصص قلب نیز قرائت شد. با استفاده از روش های توصیفی آمار و محاسبه نسبت ها، میانگین ها و حدود اطمینان 95% و همچنین آنالیز واریانس، اطلاعات مورد تجزیه وتحلیل آماری قرارگرفت.
میانگین سن 14±33 سال و نسبت مرد به زن 17.2 بود. شایع ترین آریتمی به صورت تاکی کاردی سینوسی و به میزان 33% موارد وجود داشت. هیچ نوع آریتمی دیگری مشاهده نگردید. بیشترین تغییر میانگین نبض در دو دقیقه بعداز ساکشن تراشه وبرونش اتفاق افتاد (20±114 در مقابل 16± 102 میانگین نبض قبل از ساکشن) (0.05>P). فشارخون سیستولیک بیماران به طور معنی داری نسبت به قبل از ساکشن افزایش یافت (0.05>P). اختلاف فشارخون دیاستولیک و اشباع هموگلوبین شریانی در مقایسه با مقادیر قبل ازساکشن ناچیز گزارش شد.
در این مطالعه تاکی کاردی سینوسی شایع ترین ریتم بعد از ساکشن تراشه و برونش در بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه گزارش شد از طرفی آریتمی های دیگر در این مطالعه یافت نگردید. احتمالا ساکشن ترشحات تراشه و برونش تحت شرایط علمی و صحیح فاقد آریتمی های شدید و خطرناک خواهد بود.