مقایسه اثر دیمینازین و ایمیدوکارب دی پروپیونات در درمان گوسفندان تجربی با بابزیا اوویس

مطالعه اثرات درمانی داروهای ایمیدوکارب و دیمینازن در درمان گوسفندان آلوده شده تجربی با بابزیااوویس

مطالعه تجربی.

36 راس گوسفند یک تا دو ساله نر.

ابتدا با آزمایشات خون مشخص شد که گوسفندان مورد تجربه آلودگی به بابزیااوویس یا هر گونه انگل خونی دیگر را ندارند. سپس حیوانات به دو گروه تقسیم شدند و یک گروه از آنها طحالشان با روش جراحی برداشته شد. تلقیح انگل بابزیااوویس از طریق ورید وداج به میزان 106×5.2 اریتروسیت آلوده انجام گرفت و پس از ظهور تب هر گروه به سه زیر گروه دیگر (شاهد - درمان با دیمینازن - درمان با ایمیدوکارب) تقسیم شدند. زیر گروه درمان با دیمینازن 3.5 میلی گرم به ازای کیلوگرم وزن بدن و زیر گروه درمان با ایمیدوکارب 1.2 میلی گرم به ازای هر کیلو گرم وزن بدن دارو دریافت کردند. زیر گروه شاهد برابر با میزان تزریق دارو سرم فیزیولوژی دریافت کردند. علایم بالینی و نتایج آزمایشگاهی خونشناسی در تمام گروه ها ثبت گردید.

 آزمون آماری تی استیودنت (P<0.05).

استفاده از دیمینازن در درمان بابزیااوویس موثرتر است زیرا عود مجدد بیماری مشاهده نگردید. در صورتی که در حیوانات درمان شده با ایمیدوکارب ظهور مجدد انگل در خون توام با علائم کلینیکی بیماری (تب) مشاهده گردید.