بررسی مقایسه ای بروز E - cadherin در کارسینوم سلول سنگفرشی حفره دهان با متاستاز به غدد لنفاوی ناحیه ای و بدون آن

E-cadherin یک مولکول اتصال سلول به سلول می باشد. کاهش بروز آن مرحله مهمی در پیشرفت بسیاری از سرطانهای اپی تلیالی است. متاستاز به لنف نود یک شاخص بسیار مهم در پیش آگهی سرطانهاست. هدف از این مطالعه بررسی بروز E-cadherin در کارسینوم سلول سنگفرشی حفره دهان با متاستاز و بدون متاستاز به غدد لنفاوی و ارتباط بین بروز این مارکر با متاستاز به غدد لنفاوی می باشد.
مطالعه از نوع گذشته نگر و توصیفی – تحلیلی می باشد. بروز E-cadherin در 34 نمونه از بلوک های پارافینین مربوط به کارسینم سلول سنگفرشی دهانی و متاستاز لنفاوی که نیمی از آن بدون متاستاز و نیمی دیگر با متاستاز لنفاوی بود که توسط روش ایمونوهیستوشیمی بررسی گردید. آنتی بادی اولیه E-cadherin بود و با استفاده از Biotinylated link و استراپتواویدین عمل آشکار سازی آنتی بادی صورت گرفت و توسط دو پاتولوژیست پس از رنگ آمیزی بررسی گردید. آزمون آماری Wilcoxon برای مقایسه بروز E-cadherin در تومور اولیه و متاستاز آن به کار رفت و آزمون ناپارامتری Mann-Whitny برای مقایسه بروز E-cadherin در کارسینوم سلول سنگفرشی دهانی بدون متاستاز و تومور متاستاتیک استفاده گردید.
در اپی تلیوم سنگفرشی طبیعی E-cadherin به صورت یکنواخت در غشای سلول بروز می یابد. بروز غیرطبیعی E-cadherin با فقدان تمرکز نشانگر در غشای سلولی در %82 نمونه ها نمایان شد و به طور واضحی کاهش بروز آن در گروه متاستاتیک در مقایسه با تومورهای اولیه بدون متاستاز مشاهده گردید. (P=0.007,P=0.0003)از لحاظ بروز E-cadherin، تفاوت معنی داری بین تومورهای اولیه در گروه بدون متاستاز و دارای متاستاز وجود نداشت. (p=0.60) بروز غیرطبیعی E-cadherin با میزان تمایز کارسینوم سلول سنگفرشی دهانی ارتباط داشت.(p<0.01) بروز غیرطبیعی E-cadherin با درجه تمایز کارسینوم سلول سنگفرشی دهانی، پیشرفت و متاساز تومور ارتباط دارد.